Pagina 15 van: Marktvisie 12 – 2020

MARKTVISIE 15

Op een stralende herfstdag in novem-ber demonstreert Rachel Rosier op de
donderdagmarkt in Sittard aan een klant
hoe een kunststof mondkapje, te gebrui-
ken onder het stoffen lapje, opgezet moet
worden. “Dit kunststof kapje heeft meer-
dere voordelen: doordat het stoffen mond-
kapje iets boller staat, kun je er beter door
ademen. Ook beslaat je bril niet meer”,
legt de 43-jarige Maastrichtse marktkoop-
vrouw uit.
Rosier kwam het innovatieve mondkapje
op internet tegen tijdens de eerste lock-
down, toen ze van maart tot juni niet op
de markt mocht staan. “Omdat wij toen
noodgedwongen thuiszaten, zijn wij op
zoek gegaan naar nieuwe manieren om
toch nog iets te verdienen”, vertelt de
onderneemster die onder meer haar
waren actief ging aanbieden op social
media. “In eerste instantie aan familie en
vrienden. Al snel kwamen daar ook mond-
kapjes bij, omdat daar veel vraag naar was.
Wij hebben overigens altijd al creatief in-
gespeeld op modetrends. Je zult wel moe-
ten, wil je je omzet halen. Zo verkochten
wij jaren geleden op de markt bijvoorbeeld
van die spinners voor kinderen en loom-
bandjes die destijds heel populair waren.
Ook op het gebied van beenmode houden
wij de mode altijd goed in de gaten. Want
van de verkoop van sokken alleen kun je
tegenwoordig niet meer leven. Vergeleken
met vroeger is ons assortiment nu veel
breder. Van panty’s, stockings, kniekousen,
leggings en kindermaillots tot sloffen, anti-
slipsokken en boxershorts.”

Belgen en Duitsers
Samen met haar 79-jarige vader John,
staat Rosier op vijf weekmarkten: dinsdag

in Vaals, donderdag in Sittard, woensdag
en vrijdag in Maastricht en zaterdag in
Eygelshoven. Vooral op de twee laatstge-
noemde markten zijn de gevolgen van de
coronacrisis duidelijk merkbaar. “Voor-
heen kwamen in Maastricht en Eygels-
hoven heel veel Belgische en Duitse
bezoekers. Al sinds het begin van de co-
ronacrisis is die buitenlandse klandizie
grotendeels weggevallen. Daardoor heb-
ben wij veel minder omzet. Wij kunnen
nog van geluk spreken dat wij überhaupt
weer op de markt mogen staan. Kijk maar
naar de horeca, die ligt nu helemaal stil.”

Hart
De coronacrisis heeft het plezier niet weg-
genomen. “Het mooiste van mijn werk vind
ik nog steeds het contact met mensen. Ik
wil klanten zo goed mogelijk helpen. Zo
neem ik alle tijd om klanten te adviseren bij
de juiste maat panty, legging of onderbroek.
Ik zeg altijd: op de markt moet je niet alleen
verstand van zaken hebben, maar ook met
je hart verkopen. Als je dat uitstraalt, zorg je
ervoor dat klanten ook steeds bij je terug-

komen. Veel mensen komen naar de markt
om er gewoon even uit te zijn en wat te
kletsen. Daarom heb ik altijd een luisterend
oor. Dat zijn allemaal zaken die klanten
missen in grote winkelbedrijven. Daar is het
contact veel onpersoonlijker en krijg je niet
zo’n vakkundig advies.”

Gezelligheid
Rosier is er dan ook van overtuigd dat de
markten altijd zullen blijven bestaan.
“Toegegeven, over het algemeen is het de
laatste jaren allemaal wat minder gewor-
den met de weekmarkten. Maar als je dat
vergelijkt met de sterk toegenomen leeg-
stand van winkels in stadscentra, dan
doen de weekmarkten het nog best heel
aardig. Ook merk ik dat de laatste jaren de
saamhorigheid tussen de marktkooplui
onderling weer is gegroeid. Vroeger was de
markt één hechte familie, vervolgens werd
de concurrentie steeds groter en was het
ieder voor zich, maar nu lijkt er een kente-
ring gaande. De laatste jaren is het weer
vanouds gezellig op de markt. Er is weer
sprake van een goede verstandhouding.” l

??
??

‘Wonderbaarlijke genezingen’
Op de markt gebeuren bijzondere dingen. Alleen al om die reden zou Rachel Rosier
dit bestaan voor geen goud willen missen. “Neem nou de vrijdagmarkt in Maas-
tricht. Als wij daar in de pre-coronatijd om zes uur ’s ochtends onze kraam aan het
opbouwen waren, kwamen er altijd mensen uit het café gestrompeld. Dat beeld van
dronken mensen die over de markt liepen, zorgde voor een leuke, aparte sfeer. Zo-
iets blijft je altijd bij.” Ook de ‘wonderbaarlijke genezingen’ die Rosier met eigen
ogen voor haar kraam zag voltrekken, zal ze nooit vergeten. “Het is meer dan eens
voorgekomen dat oude dames die slecht ter been waren met een wandelstok iets
bij mij kochten, maar na te hebben afgerekend er doodleuk zonder stok weer van-
door gingen. In al die jaren dat ik op de markt sta, heb ik zeker een stuk of zes wan-
delstokken voor mijn kraam teruggevonden die klanten ook nooit meer zijn komen
terughalen. Kijk, als men een paraplu vergeet, daar kan ik mij nog iets bij voorstel-
len. Maar een wandelstok? Dan denk ik bij mezelf: haha, hoe is het mogelijk!”

l

QUOTE XXXXXXXX XXXXXXXX
XXXXX XXXXXXXXXXXX XXXXXXX

E

Fotobijschrift

John en Rachel Rosier.

14-15_beenmode.indd 15 18-11-20 11:24