Pagina 48 van: Marktvisie 4/5 – 2020

NR 4/5 | mei 202048

RepoRtage

Terwijl in de Nederlandse supermark-ten de vakken worden geplunderd
door hamsteraars, rijdt Henk Feenstra uit
Hommerts deze vrijdagochtend in maart
zijn gebruikelijke rondje in het Sneker
stadsdeel Het eiland. Zijn trouwe klanten-
kring, over het algemeen mensen van 60
jaar en ouder, weten de melkboer vaak al
jarenlang, goed te vinden. Terwijl in de
supermarkt een kleine kilometer verderop,
getuige de lege schappen en de overvolle
parkeerplaats, de oorlog lijkt uitgebroken,
is het in de SRV-wagen van Feenstra ge-
moedelijkheid troef. Hier geen lege schap-
pen en van hamsteren is al helemaal geen
sprake.

“Mijn werkdag begint doorgaans om 4.00
uur ’s ochtends”, vertelt Feenstra. “Alle
winkelvoorraad wordt bij mij thuisge-
bracht. De verse producten vul ik ’s och-
tends bij. De lang houdbare producten vul
ik ’s avonds bij thuiskomst bij. Zodoende
ben ik meestal rond 20.30 uur klaar.”

Feenstra is al 46 jaar actief als ‘melkboer’,
maar haalt nog altijd veel energie uit zijn
werk. Hij maalt niet om de lange werk-
dagen. “Het is echt waar, als je er plezier in
hebt, kost het je geen energie. En, van wer-
ken is nog nooit iemand doodgegaan.” Zijn
routes concentreren zich in Elfstedenstad
Sneek en omliggende dorpen. “Ik rijd op
maandag en donderdag, en op dinsdag en
vrijdag dezelfde route. Op zaterdag rijden
we door heel Sneek. Ik krijg dan hulp van
mijn vrouw.” Woensdag blijft de SRV-
wagen in Hommerts staan. “Dat is de dag
voor administratie, maar bijvoorbeeld dok-
ter- en tandartsbezoek, plan ik altijd op
woensdag.”

Stagiairs
Behalve hulp van zijn vrouw op zaterdag
heeft hij wisselend drie stagiairs met een
beperking op de wagen. Deze vrijdag wordt
hij geassisteerd door de zeventienjarige
Kevin. Hij heeft een vorm van autisme en
zit op een school voor speciaal onderwijs
in Sneek. De vaste klanten van Feenstra

kennen Kevin inmiddels goed. Het enthou-
siasme van Kevin is aanstekelijk. Met het
grootste gemak zoekt hij boodschappen
voor de klanten bijeen en ook loopt hij met
klanten mee om de boodschappen naar
binnen te brengen. “Veel klanten hebben
inmiddels een boodschappenbriefje klaar
voor Kevin, waarna hij zich ermee redt. Het
is heel fijn hem erbij te hebben.”

“Ik help Henk nu twee jaar en vier maan-
den”, vertelt Kevin. “Ik hoop dat ik mijn
stage tot januari mag blijven doen. Daarna
moet ik van school af omdat ik dan acht-
tien ben.” Het contact met de mensen
noemt hij als een van de leukste aspecten.
“Je bouwt een band met de mensen op, het
zijn hoofzakelijk vaste klanten, dus ik leer
ze goed kennen. Ik vind het leuk om met
ze te praten. Ik mag ook graag praten. Ik
ben een Sneker in hart en nieren en vind
het leuk om de mensen hier te helpen.”
Naast zijn stage op vrijdag, helpt Kevin op
zaterdag Feenstra en zijn vrouw ook nog
een paar uurtjes. “Dan is het geen stage
maar werk. Ik vind het echt leuk op de
wagen.”

Feenstra zijn carrière als SRV-man startte
in oktober 1974. Als klein jongetje hielp hij
de melkboer, waarna hij met het ‘virus’
besmet raakte. “Toen ik begon reed ik nog
niet op zo’n grote wagen, maar op een

HOM. Dat is een klein motorvoertuig op
drie wielen”, legt Feenstra uit. In de begin-
tijd waren alleen in Sneek al 35 SRV-man-
nen actief. Anno 2020 rijden er in heel
Friesland nog zes á zeven melkwagens.
“Als mijn gezondheid het toelaat wil ik op
1 oktober 2024 stoppen. Dan heb ik het
vijftig jaar gedaan. Dan is het gebeurd.”
Over dat moment wil hij nog niet teveel
nadenken. “Ik vind dit werk geweldig om
te doen. Op de dag dat wij trouwden, in
1976, heb ik ’s ochtends eerst nog een
route gereden, want we hoefden pas begin
van de middag op het stadhuis te zijn.”

Ondernemersgezin
Zijn zoon Johan stopte eind vorig jaar. “Hij
heeft een kleine 24 jaar routes in de buur-
gemeente gereden, en is nu vrachtwagen-
chauffeur bij een supermarktketen uit het
noorden van het land.” Feenstra zijn hele
gezin is actief in de ambulante- of detail-
handel vertelt hij. “Onze dochter is
bakkersventer in het dorp en mijn jongste
zoon werkt als contactlensspecialist bij
een opticien.”

Dan volgt een scéne, die doet denken aan
de The Truman Show, de film waarin alles
wordt geregisseerd, maar waarvan de
hoofdrolspeler niet weet dat alles gescript
is. “We komen nu bij een vrouw die haar
tas naar beneden gooit omdat ze slecht ter

In de buitendorpen wordt wekelijks een folder met

aanbiedingen verspreid.

De SRV-wagen van Feenstra biedt een vrij ruim

assortiment producten.

47-48-49_henkfeenstra.indd 48 21-04-20 14:10