Pagina 29 van: Marktvisie 5 – 2023
MARKTVISIE 29
STANDWERKEN
De geboren en getogen Amsterdam-mer Andries van den Berg (64) is al
43 jaar actief in het standwerkersvak.
Begin juni onderging hij een openhart-
operatie, een ingreep waarvan hij tijdens
dit vraaggesprek nog herstellende is. “In
december 2022 kreeg ik last van hart-
ritmestoornissen en pijn op de borst. Na
verschillende onderzoeken is uiteindelijk
besloten om een bypassoperatie uit te
laten voeren. Ik heb twee omleidingen
gekregen”, vertelt Andries.
Medio juli hoopte hij de markt weer op te
kunnen om het standwerken op te pak-
ken. “Ik kan heel moeilijk stilzitten, deze
herstelperiode is voor mij al een hele uit-
daging. Het gaat nu goed met me. Geluk-
kig heb ik hele aardige collega’s die mij
willen helpen met het klaarzetten van
mijn spullen op de markt. Mijn vrouw rijdt
mij naar de markt en weer naar huis. Ik
doe het dus rustig aan en dan moet het
goed komen”, klinkt het optimistisch.
“Echt, ik hou zo van dit werk, ik kan niet
wachten om weer aan de slag te gaan.”
150 markten per jaar
Anno 2023 is Andries niet meer woonach-
tig in Amsterdam, maar in Nieuwegein.
“Ik ben verhuisd voor de liefde”, verklaart
hij. “Het mooie is dat Nieuwegein in ver-
gelijking met Amsterdam wat centraler
ligt, zodat de reistijd naar de verschillende
markten over het algemeen korter is.”
Andries streeft ernaar op jaarbasis 150
jaarmarkten aan te doen. “Ik ga het hele
land door. Dat is tegenwoordig helaas
noodzakelijk. Vroeger stond je elke week
op dezelfde weekmarkt, maar die zijn niet
meer wat het geweest is en bij het grote
publiek niet meer in trek. De mensen die er
komen, zijn vaak doelgericht en snel weer
weg. Qua omvang worden deze markten
ook steeds kleiner. Jaarmarkten daaren-
tegen zijn wel populair, maar die zijn dus
door heel het land en niet op één vaste
locatie.”
Gehaast publiek
Hoewel jaarmarkten inderdaad goed wor-
den bezocht, merkt Andries dat veel
marktbezoekers door de huidige tijdsgeest
amper de tijd nemen om naar zijn verhaal
te luisteren. “Jaarmarkten zijn voor veel
bezoekers een dagje uit en toch heeft men
ook dan nog haast”, constateert hij enigs-
zins verbaasd. “Deze generatie heeft altijd
haast en is steeds aan het hollen. Alles
moet altijd maar sneller. Ik vind dat jam-
mer, want ik doe dit vak met liefde. Ik hou
ervan een mooi verhaal te vertellen, door-
spekt met de nodige humor, maar ik ga
automatisch mee in deze trend en moet
het daardoor kort houden.”
Het begin
Andries was in de jaren 70 bedrijfsleider
bij een handel in spijkerbroeken. “De
vader van een vriend van mij was stand-
werker. Ik ging een keer mee en ontdekte
dat ik de vrijheid van het standwerken
veel mooier vond dan het werken voor
een baas. Zodoende ben ik in 1980 op de
markt gaan staan.”
Andries zijn eerste product was een tube
koperpoets. Later volgden onder andere
nog de groenteschaaf, pannen met een
antiaanbaklaag en schoenzooltjes. “In de
winter stond ik op de markt met hak-
honing, een oud-Hollands snoepje wat
onder andere helpt bij keelpijn en ver-
koudheid. Dit was voor mij een echt ‘over-
levingsartikel’ om de wintermaanden mee
door te komen. Tegenwoordig kan je door
een nieuwe bewerking dit snoepje het
hele jaar door verkopen, maar vroeger
smolt het in de warme maanden weg.”
Dunschillers
Door de jaren heen heeft Andries met veel
verschillende producten op de markt ge-
staan. Het standwerken stond voor hem
een paar jaar geleden stil vanwege een de-
pressie. Na die pauze keerde hij terug met
de dunschiller. Anno 2023 is Andries nog
steeds met dit product op de markt te vin-
den. “Ik ben destijds getipt door de onlangs
overleden standwerker Paul Bol. Een goede
tip, want het product verkoopt supergoed.”
Bij het verkopen van zijn product hecht hij
waarde aan de interactie met het publiek.
“Dat is de tip die ik iedereen zou willen
meegeven. Je kan wel een verhaaltje afraf-
felen, maar het is veel belangrijker om in
te spelen op wat mensen zeggen of doen.
Mijn doel daarbij is om de mensen te laten
lachen. Ik hou ze graag een spiegeltje voor,
bijvoorbeeld door te tonen dat ze hun
groente en fruit al jaren op de verkeerde
manier klaarmaken. Mensen lachen om
hun eigen fouten, dat blijft mooi om te
zien. Als mensen weglopen met een glim-
lach, geeft mij dat een goed gevoel.”
Concoursen
Tot op de dag van vandaag doet Andries
mee aan concoursen. Niet onverdienste-
l
‘Ik doe dit vak
met liefde’
E
E
Fotobijschrift
‘Ik wil dat mensen weglopen met een glimlach’
28-29-30_andries.indd 29 25-07-2023 12:18