Pagina 16 van: Marktvisie April 4 – 2018

NR 4 | APRIL 201816

IntervIew

afgemeld en dat waren er nog heel wat.
Op de dag zelf heb ik samen met de
marktondernemers beslist dat de markt
kon doorgaan. Degenen met de zware ver-
koopwagens waren gewoon allemaal ge-
komen: zoals de visboer, de bakker en de
groenteman. Uiteindelijk viel het allemaal
best wel mee met die storm. Maar je moet
wel samen een afgewogen keuze maken.”

Meer ruimte
Zijn werkdag bestaat uit drie onderdelen.
Ten eerste de markt openen. Dat begint ’s
ochtends in alle vroegte. Op het plein rond
de Oude Kerk is het dan een drukte van
belang. De vrachtwagens met marktwa-
gens rijden af en aan. Kooplieden zetten in
alle haast hun kraam op. Kok zorgt dat de
elektriciteitskastjes klaarstaan en ziet
erop toe of er matjes over de draden lig-
gen. Ook controleert hij of de marktonder-
nemers zich aan de afspraken houden en
niet stiekem meer ruimte innemen met
hun kraam dan is afgesproken.
Ten tweede is er de controle. Kok loopt
rondjes over de markt en zorgt dat alles
zonder problemen verloopt. Hij beant-
woordt eventuele vragen en kijkt of de kra-
men er netjes bijstaan. Eventuele
‘meelopers’, die op het laatste moment nog
een plaatsje op de markt willen veroveren,
wijst hij een plekje. Als het er meerdere zijn
en er is te weinig plek, dan wordt er geloot.
Maar meestal is er genoeg plaats voor een
paar extra verkopers. Hij rekent ook direct
met hen af. Zeker in het hoogseizoen is Kok
extra alert op eventuele dieven op de markt.
In zijn uniform is hij goed zichtbaar en hij
loopt meerdere keren over de markt om
mogelijke zakkenrollers af te schrikken.
“Voorkomen is beter dan genezen.”
Ten derde sluit Kok de markt. Dan ziet hij
erop toe dat de marktkooplieden ordelijk de
aftocht blazen. En hij zorgt ervoor dat de
schoonmakers aan het werk kunnen. Grote
stukken rotzooi mogen niet achterblijven.
Daar houden ze bij de gemeente niet van.

Deze werkzaamheden gaan doorgaans ge-
paard met een vrolijke lach van Kok. Met
een scheutje vriendelijkheid en construc-
tief meedenken, bereik je het meest,
meent hij. Hij wordt weleens aangespro-
ken of gebeld door marktbezoekers die
zich afvragen of een bepaalde markton-
dernemer volgende week ook komt of dat
hij een verloren tas heeft gezien. Kok geeft
als ze daarom vragen het telefoonnummer

van de desbetreffende marktondernemer.
“Ik hoor vaak van mensen dat ze blij ver-
rast zijn dat ik die zomaar geef. In plaats
van dat ik zeg: ‘Kom volgende week maar
terug.’ Maar ik vind dat volstrekt onlo-
gisch. Het gaat mij erom dat mensen een
positieve associatie hebben bij de markt.
En het liefst praten ze er ook nog eens
over aan de keukentafel met anderen.
Mond-tot-mondreclame is de beste re-
clame die er is.”

Samen
Ook als het gaat om contact met de
marktondernemers probeert Kok zich van
zijn vriendelijke kant te laten zien. “Het
liefst voer ik gesprekken achter de kraam.
Niet dat ik ervoor sta en de ondernemer
erachter. Dat staat meteen afstandelijker.
Ondernemers mogen mij ook aanspreken
bij de voornaam, al doen ze dat lang niet
allemaal. Er zijn ook weleens momenten
dat ik niet vriendelijk kan blijven. Als een
ondernemer bijvoorbeeld willens en we-
tens veel meer ruimte opeist dan hij hoort
te krijgen. Maar in al die twaalf jaar dat ik
hier nu rondloop, heb ik hooguit vijf keer
moeten optreden. Daar houd ik ook niet
van, dat is niet mijn stijl. En gelukkig is
het ook bijna nooit nodig. Maar soms moet
je een grens trekken. Regels zijn regels.”

Liever dan optreden, probeert Kok de on-
dernemers af en toe iets bij te brengen.
Niet belerend, maar gewoon als tip. Zo
maak je elkaar sterker, meent hij. “Een
nieuwe marktondernemer wil ik direct het
gevoel geven dat hij erbij hoort. Daarom
geef ik tips. ‘Laat je horen’, zeg ik dan.
‘Maak een mooi bord en zorg dat je wagen
er tiptop uitziet.’ Zo laat ik zien dat ik er
voor hem ben. Samen maak je een sterke
markt.”

Aantrekkelijke markt behouden
Kok is niet bezorgd over de toekomst van
de markt. “Ik ben van nature positief,
maar in Wageningen is daar ook alle reden
toe. We hebben hier nog altijd een mooie
markt en een trouw publiek. Alleen de ver-
grijzing is een uitdaging, maar als we
kooplieden uit omringende gemeenten
hier naartoe kunnen halen, zullen we een
aantrekkelijke markt houden. Mijn rol is
beperkt. De kooplieden hebben hun toe-
komst zelf in de hand. Maar ik draag daar
graag mijn steentje aan bij. De markt van
Wageningen voelt als mijn markt.” l

14-15-16_doordeogenvandemarktmeester.indd 16 20-03-18 10:04