Pagina 16 van: Marktvisie Augustus 8-2015
NR 8 | AUGUSTUS 201516
Marktvraag
tellen, want ik ben er zelf bij geweest. Dus
als het hartstikke druk is geweest op een
markt en een marktkoopman heeft weinig
verkocht, dan kan ik hem dat teruggeven.’
Hoeveel markten organiseren
jullie per jaar?
‘Dat zijn er altijd tussen de 50 en 70 per
jaar. Ik werk van eind maart tot oktober.
Dan ben ik zeven dagen per week met
mijn werk bezig.’
En de rest heb je vrij?
‘Dan heb ik het wel wat rustiger, maar dan
ben ik bezig met het onderhoud van de
kramen en van alles te regelen voor het
seizoen.’
Hebben jullie veel contact met
andere organisatoren?
‘Nee, eigenlijk niet. We varen helemaal
onze eigen koers. Alleen met Thib is er
contact.’
Hoe ben je op de markt terecht
gekomen?
‘Als jongetje van 10, 11 jaar ging ik al met
de buren mee. Die stonden op de markt
met kamerplanten en tuinplanten. Toen ik
van school kwam, heb ik veertien jaar bij
een grossier gewerkt, die in de bloemen-
veiling van Aalsmeer gevestigd was. Van
daaruit reed ik naar de bloemenwinkels in
Berlijn. In ‘96 zijn we begonnen met brood
‘Het koopgedrag van de
consument is veranderd.’
en koek op de markt en dat hebben we
vijf, zes jaar gedaan.’
En hebben jullie ook kinderen die
zich aangetrokken voelen tot de
markt?
De oudste is zestien en die heeft er totaal
geen oren jaar. De jongste is 12 en die is er
stellig van overtuigd dat zij het bedrijf
later overneemt. Het werk op de markt is
natuurlijk nog te zwaar voor haar, maar zij
beplakt de borden en maakt de reclame-
borden weer schoon.’
Zou je het je kinderen ook aan
raden om dit werk te doen?
‘Ik zou het ze afraden, tenzij ze het heel
graag willen.’
Dat klinkt nogal negatief?
‘De sfeer op de markt is de laatste jaren
grimmiger geworden.’
Doen jullie alleen braderieën?
‘Nee, wij organiseren ook evenementenda-
gen en evenementen van verenigingen’
Hoe gaat het met braderieën?
‘Het als een probleem dat niet alleen op
braderieën speelt, maar overal. Zowel in
de handel is in de hele maatschappij. Het
gaat allemaal moeilijker en stroperiger. De
economische crisis is niet bevorderlijk ge-
weest voor het humeur van de koopman.
En als hij slecht verkocht heeft of het heeft
geregend, dan is het allemaal de schuld
van de organisator. Gemeenten maken het
je ook steeds lastiger. We hadden afgelo-
pen zaterdag een markt in Huizen. Daar
mochten voorheen de auto’s altijd achter
de wagens staan, maar dat mag nu niet
meer. De cultuur wordt grimmiger. Vroeger
hadden marktkoopmensen iets voor el-
kaar over. Dat is er niet meer.’
Is het alleen de crisis?
‘Nee, heel belangrijk is ook dat het koop-
gedrag van de consument is veranderd.
Die zit niet meer zo te wachten op een ge-
wone braderie. Met een druk op de knop
kan hij hetzelfde ook bij de Jumbo kopen.
En als een consument dan een keer op een
zaterdag of zondag uit zijn stoel komt, en
hij loopt over een evenement met 40 kra-
men, dan is zijn reactie vaak: “Was dit
het?” We zijn te verwend geraakt met zijn
allen. En ik doe daar zelf ook aan mee. Als
ik iets nodig heb kijk ik op Google waar ik
iets het goedkoopste kan krijgen.’
Ligt het er niet aan dat er teveel
markten zijn?
‘Nee, dat vind ik niet.’
Doen marktkoopmensen zelf
genoeg om het tij te keren?
‘Dan moet je geen marktkooplui hebben
die op een stoel gaan zitten en dan nog te
14-15-16-17_organisator.indd 16 15-07-15 12:22