Pagina 63 van: Marktvisie Augustus 8-2017

MARKTVISIE 63

‘Van alle markten thuis’

Lorre
Mijn buurvrouwtje, een vlotte veertiger, was sta-pel op papegaaien. De hele dag had ze het over
deze vogelsoort. De mooie kleuren, de prachtig ge-
vormde snavel, en praten konden ze óók nog! En eens
zou er zo’n prachtig exemplaar in de woonkamer
staan. Dóórsparen dus!
Kees, haar man, had er geen bezwaar tegen, de kin-
deren vonden het prachtig, al had Kees wel gezegd:
“Als jij hem maar verzorgd, want ik wil er geen last
van hebben.”
Dat Kees er weg degelijk last van kreeg, dát wist Kees
toen nog niet. Maar goed dat komt nog.

Eindelijk was het dan zover en toog zij naar de die-
renwinkel, waar ze bijna dagelijks even was gaan kij-
ken en zelfs al een aanbetaling had gedaan. Lorre zat
op z’n stokje en keek de winkel rond alsof de hele
zaak van hem was, doch toen hij haar ontwaarde,
wipte hij verrukt op en neer. Ons kent ons, nietwaar?
“Praat ie ook?”, vroeg ze. “Als Brugman”, antwoordde
de verkoper. “Maar, vervolgde hij, “Lorre heeft een
paar jaar in een bordeel gestaan – in de junglekamer
om precies te zijn- en daardoor heeft Lorre soms een
nogal ruig taalgebruik, maar praten dát kan ie! Hon-
der procent garantie, mevrouw.”
Mijn buurvrouwtje schrok en dacht aan haar familie.
Kees vond dat natuurlijk wel geinig, maar de kinde-
ren dan, haar beide opgroeiende dochters? Wat nu?
Gelukkig kwam de verkoper met de geruststellende
ultieme oplossing. “Als u nu gedurende drie maanden
de kooi afdekt dan ‘vergeet’ Lorre al het vorige. Het
zijn immers vogels en geen olifanten, want die verge-
ten niets.”

Zo gezegd, zo gedaan. En eindelijk (op een mooie dag
in mei) was het grote moment aangebroken en trok
ze voorzichtig het tafelkleedje van de kooi. Nerveus
wachtte zij af. Lorre knipperde met zijn zwarte oog-
jes, richtte zich op en keek langdurig om zich heen en
sprak: “Nieuwe meubeltjes?” Daarbij keek Lorre vra-
gend naar mijn buurvrouwtje. “Nee hoor”, sprak ze
haastig, “die meubels hadden wij al voordat jij bij ons
kwam wonen.” ’s Middags kwamen de kinderen thuis
en verdrongen zich voor de kooi. Lorre keek de beide
meiden lang en doordringend aan, wende zich tot
mijn buurvrouwtje en vroeg: “Nieuwe meisjes?” “Nee
hoor”, antwoordde mijn buurvrouwtje, “dat zijn onze
dochters en komen zojuist uit school.”
Toen ’s avonds Kees thuis kwam, wierp Lorre een
vluchtige blik richting de heer des huizes, wipte ver-
heugd op en neer en verzuchtte: “Hè, hè, eindelijk
een bekend gezicht!”

Ferdinand
P.S. Vorige week werd de scheiding uitgesproken. Zij
kreeg de kinderen. Hij de papegaai.

Ferdinand (Ferdi) Lammerink – bouwjaar 1945,
Enschede – zal voor Marktvisie elke uitgave een
column schrijven. Zijn serie columns wordt ge-
plaatst onder de titel ‘Van alle markten thuis’.
Lammerink is zelf marktkoopman. Zijn erva-
ringen zijn inspiratie voor zijn columns. Elke
gelijkenis met werkelijke gebeurtenissen berust
echter op toeval.

63_vanallemarktenthuis.indd 63 19-07-17 11:38