Pagina 38 van: Marktvisie December 12 – 2016

NR 12 | DECEMBER 201638

Bling Bling

Roer om
Frans Stark (47) is sinds een kleine tien jaar ambulant kaasverkoper. Hij gooide des-
tijds het roer radicaal om. Tot dat moment werkte hij vooral in de wooninrichting,
zowel als verkoper, maar ook wel als inrichter. “Ik heb middelbare landbouwschool
gedaan, maar er was in die tijd weinig werk. Vandaar dat ik hier ingerold ben. Toen
ik een jaar of 16 was, hielp ik altijd bij een boer. Die is er op een gegeven moment
kaas gaan bij maken om extra inkomen te hebben. Vandaar dat ik ook wat met kaas
heb gekregen. Op een gegeven wilde ik iets voor mezelf beginnen. Het begon toch te
kriebelen en vandaar dat het kaas is geworden.”
Stark koos meteen voor een bestaan als venter. “Ik hoor regelmatig in mijn omge-
ving dat het niet meevalt om een goede plek te krijgen. Een standplaats is dan
makkelijker, maar daar zit je wel de hele ochtend op klanten te wachten. En als het
regent, dan komen de mensen niet. Dan kun je ze beter opzoeken, was mijn idee.”
Zo gezegd, zo gedaan.

Stark: “De klanten kunnen nu goed zien wat ik allemaal bied.”

veel minder zicht hadden op zijn assorti-
ment.

Extra’s
“De producten vallen nu veel meer op”,
vertelt Stark enthousiast. “De klanten kun-
nen nu goed zien wat ik allemaal heb en
kopen daarom, naast de kaas, ook eens
een keer nootjes of een wijntje.” Op dit
moment ligt de omzet 10 procent hoger
dan met de vorige verkoopwagen, conclu-
deert Stark. “Maar dat is ook wel een
beetje de nieuwigheid. Mensen nemen nu
snel wat extra mee, maar dat blijven ze
misschien niet doen.” Die extra aankopen
liggen niet alleen aan een beter zicht op
het assortiment, maar ook aan een luxere
verkoopomgeving. “Zo’n klep geeft een
veel betere uitstraling. Bovendien worden
de mensen niet nat als het regent. Ze
staan lekker beschut en het is veel gezelli-
ger. En ik houd het zelf ook lekker droog.”

Intensief gebruik
De vorige wagen had zeker geen ‘schuld’,
aldus Stark. “Die was 9,5 jaar oud en zo
langzamerhand aan vervanging toe. Het is
je winkel en je gebruikt hem heel inten-
sief, vijf dagen per week. Ik wilde voor zijn
dat hij op een gegeven moment helemaal
op was. Daarom ben ik op zoek gegaan
naar een nieuwe.”
Stark kwam vrij snel bij Vredeveld in Wes-
terbork terecht. “Ik ben eerst bij Harder-
wijk Occasions wezen kijken, waar ik mijn
vorige wagen vandaan had. Maar daar
vond ik de betimmering wat minder. Het
is toch allemaal polyester en aluminium.
Ik heb ook nog gedacht aan eenzelfde
soort wagen als ik al had, maar dan met
een extra schuifdeur en een iets andere
indeling. Maar dat leidt alleen maar tot
een kleiner oppervlak om producten mee
te nemen.”
Een geheel dichte inloopbus behoorde
voor Stark ook nog tot de mogelijkheden.
“Dat is een stuk comfortabeler in de win-
ter. Maar bij kaas verkopen, hoort een
beetje het buiten zijn. Er kunnen nu zeven,
acht mensen onder de klep staan. Dat
geeft een bepaalde openheid en aantrek-
kingskracht, terwijl bij een inloopbus de
mensen niet zien wat je in de wagen hebt.
Je hebt dan geen contact met passanten
als je met een klant in de bus staat.
Stark kwam op een gegeven moment bij
Vredeveld terecht, doordat hij ook naar oc-
casions keek. Vredeveld bood de mogelijk-

37-38-39_blingbling.indd 38 23-11-16 15:46