Pagina 12 van: Marktvisie December 12-2017

NR 12 | DECEMBER 201712

Standwerken

De liefde voor het standwerken werd Dick Koetze met de paplepel ingego-
ten. “Mijn vader leverde partijhandel in
non-food artikelen. Daar is mijn liefde
voor het standwerkersvak begonnen. Zelf
ben ik in 1977 begonnen met standwer-
ken”, vertelt Dick Koetze.

In de periode 2000-2012 trekt hij naar En-
geland waar hij samen met een collega op
vierdaagse internationale markten staat.
“Daar brachten wij typisch Nederlandse
producten zoals stroopwafels, drop en
kaas aan de man. Eens in de twee weken
ging ik met de boot terug naar Nederland
om een nieuwe voorraad op te halen.”

In die periode staan ze onder andere op
markten in Liverpool, Sheffield en Man-
chester. Koetze: “We hebben ook wel in
Belfast, Ierland, gestaan. Bijzonder was dat
wij als eerste buitenlandse partij daar toe-
stemming kregen om te mogen staan. He-
laas geldt ook voor het Verenigd
Koninkrijk dat er door de veranderende
tijdsgeest op een gegeven moment onvol-
doende animo voor onze producten was.
We konden niet meer opboksen tegen de
megastores. Vandaar dat we in 2012 beslo-
ten om met de internationale markten te
stoppen. Al met al hebben we een prach-
tige tijd in Engeland gehad.”

Concoursen
Na terugkeer in Nederland besluit Koetze
om het standwerken weer op te pakken.
“Helaas loop ik wat te sukkelen met mijn
gezondheid, waardoor ik de afgelopen jaren
minder op markten heb gestaan dan ik ge-
wild had. Gelukkig gaat het nu weer de
goede kant op. Dit jaar heb ik voor het eerst
weer aan een aantal concoursen mee kun-
nen doen. Voor het komende jaar heb ik mij
voorgenomen om me wat intensiever met
de concoursen bezig te houden.”

Koetze ervaart het als een luxe dat hij de
pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt.
“Ik hoef niet meer per se. Als het pijpen-
stelen regent, kan ik besluiten om gewoon
thuis te blijven, zonder dat dit voor mij fi-
nanciële gevolgen heeft. Bij slecht weer is
het voor ons als standwerkers bovendien
lastig om je waren aan de man te brengen.
De mensen die er zijn, lopen bij regen
liever zo snel mogelijk door.” Naast de
concoursen is Koetze regelmatig te vinden
op de Dappermarkt in Amsterdam.
“Daar kom ik graag, ik houd van de sfeer
die op de Dappermarkt hangt. Ik heb
een laag sollicitantennummer. Dat houdt
in dat wanneer ik daar op de bonnefooi
heen ga, er eigenlijk altijd wel plek voor
me is.”

In het verleden verkocht hij veel goederen
afkomstig van grote partijen. “Ik heb in het
verleden flink wat speelgoed verkocht. Het
maakt mij eigenlijk niet zoveel uit wat ik
verkoop. Het belangrijkste vind ik dat ik
achter mijn product moet staan. Het moet
kwalitatief goed zijn, rotzooi verkoop ik
niet.”

Cultuurverandering
Koetze bespeurt de laatste jaren een cul-
tuurverandering. Een zorgelijke ontwikke-
ling stelt hij. “Er is tegenwoordig zoveel te
koop. Zowel online als in de grote winkels.
Waarvoor zou je nog naar de markt gaan?
Vroeger werkte de man en deed de vrouw
het huishouden. Als de man daarnaast
nog eens een zwart klusje deed, was er
wat geld over om op de markt te besteden.
Tegenwoordig zie je veel meer tweeverdie-
ners. Je ziet niet voor niets dat supermark-
ten tegenwoordig tot ’s avonds laat en
zeven dagen per week open zijn. Overdag
heeft men geen tijd meer om inkopen te
doen, omdat de meeste mensen dan aan
het werk zijn.”

Volgens de standwerker moet het am-
bacht zich vooral richten op evenementen
en jaarmarkten. “Weekmarkten zijn voor
ons als standwerker passé. Je ziet nu
vooral ouderen en jongeren op de week-
markt. Met name die laatste groep heeft
niet zoveel te besteden. De markt is voor
veel mensen gewoonweg niet interessant
meer omdat zij hun producten overal kun-
nen kopen. Ik ben bang dat deze cultuur-
verandering ons uiteindelijk gaat
opbreken.”

Impulsaankoop
Als standwerker moet je volgens Koetze
het vermogen hebben om mensen met
een goed verhaal te ‘verleiden’ tot een im-
pulsaankoop. “Door de veranderende tijds-
geest wordt dat steeds lastiger. Ik kon
vroeger als kind op Vreeburg uren luiste-
ren naar standwerkers. Of tante Jopie op
de Bloemenmarkt. Geweldig was dat.”

Als Koetze aan het werk is, streeft hij er-
naar om de mensen een goed, duidelijk en
eerlijk verhaal te vertellen. “Mocht er on-
verhoopt iets met de groentesnijder zijn,
dan mogen ze altijd bij me terugkomen.
Los hiervan probeer ik het product altijd
goed aan de mensen te demonstreren.
Naar mijn mening verschuift het vak van
standwerker steeds meer richting demon-
strateur.”

Hoewel hij enigszins somber is over de
toekomst van het ambacht, heeft hij nog
net zoveel liefde voor het vak als veertig
jaar geleden. “Grote partijen inkopen bij
importeurs is eveneens verleden tijd. Ik
zoek mijn producten nu ook online. Dat is
een ontwikkeling die niet is tegen te gaan.
Maar het standwerken is iets wat ik altijd
wil blijven doen. Ik ga hiermee door totdat
zij me tussen zes plankjes weg moeten
dragen”, besluit Koetze. l

Al van jongs af aan zit Dick Koetze in het standwerkersvak.
Anno 2017 brengt hij groentesnijders aan de man.
Hoewel hij inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft
bereikt, denkt Koetze nog niet aan stoppen. “Ik wil het
standwerken altijd blijven doen.”

Tekst: Daniël Kooistra – Fotografie: Fotobureau Roel Dijkstra

11-12_standwerkerindespotlight.indd 12 22-11-17 08:58