Pagina 41 van: Marktvisie Jan/Feb – 1/2 2018

Het is een koude winterdag en de zon heeft zich vanmorgen nog niet laten
zien. Toch heeft dat het koperspubliek er
niet van weerhouden om in grote aantal-
len te komen. Van oudsher is de vrijdag-
markt op De Brink een ontmoetingsplaats
voor ‘echte’ Deventenaren. Ze halen er
eerst hun boodschappen en drinken ver-
volgens koffie of iets sterkers met vrien-
den of andere bekenden in een van de
cafés op het eeuwenoude stadsplein.

Op de markt heerst een gemoedelijke
sfeer. Marktondernemers noemen hun
klanten bij de voornaam, informeren naar
hun gezondheid of de kinderen en weten
vaak precies waar hun klanten voor
komen. De markt kent dan ook een groot
aantal vaste gezichten. Veel ondernemers
staan al decennia op de Deventer vrijdag-
markt, soms in navolging van hun (groot-)
vader.

Bakfiets vol vis
Visboer Evelien de Graaf (46) is zo’n vast
gezicht op de markt. Ze staat achter een
tafeltje, naast de viskraam, haringen te fi-
leren. Razendsnel glijdt het vlijmscherpe
mesje in haar hand over de haring, net zo-
lang totdat ze de kop, de ingewanden en
de graatjes heeft verwijderd. Af en toe
steekt ze haar hand op of zegt ze vriende-
lijk gedag tegen een bekende. “Ik sta al
sinds mijn dertiende op deze markt”, ver-
telt ze vrolijk. “Ik ging altijd met mijn
vader mee, die op zijn beurt als kleine jon-
gen met zijn vader meeging naar de
markt, en zo verder. Mijn opa fietste op
woensdagochtend met een bakfiets vol vis
vanuit Bunschoten-Spakenburg naar De-
venter en op zaterdagavond weer terug.
Vis verkopen is er bij ons met de paplepel
ingegoten.”

De Graaf wijst naar de viskarren rondom
de historische fontein. “Alle visboeren hier
zijn familieleden van mij. Ze zijn, net als
ik, kleinkinderen en anderen zelfs achter-
kleinkinderen van mijn opa. We zijn strikt
genomen concurrenten, maar we gaan ge-
lukkig prettig met elkaar om en hebben al-
lemaal onze eigen klantenkring
opgebouwd.”

Marktstad
Deventer is al jaren een van de beste
marktsteden van Nederland. Het aanbod
op de vijf weekmarkten is gevarieerd. Op

de twee centrummarkten op vrijdag en za-
terdag is de geschiedenis van de stad en
zijn markt zijn haast voelbaar. Naast het
zestiende-eeuwse waaggebouw worden al
eeuwenlang diverse week- en jaarmarkten
gehouden. In 2014 won de Deventer zater-
dagmarkt de prijs voor ‘Beste Markt van
Nederland’ in de categorie middelgrote
markten. Op de vrijdagmarkt werken veel
dezelfde ondernemers.

Vroeger stond de vrijdagmarkt bekend
vanwege het grote aantal stoffenkramen.
Daarvan zijn er tegenwoordig nog drie
over. De stoffenhandel is de laatste jaren
ingestort. De stoffenhandelaren op de De-
venter vrijdagmarkt willen er niet te veel
over kwijt. “Ik kan beter alleen nog op stof-
fenbeurzen gaan staan. Op een waren-
markt kopen mensen geen stoffen meer”,
zegt er één met een nors gezicht. Hij staat
achter zijn kraam, tussen wikkels felge-

kleurde tule. Een andere stoffenhandelaar
wil helemaal niet praten. Wat valt er nog
te zeggen als de handel zo tegenzit?

Onderscheidend
Stroopwafelbakker Jan Schimmel (70) be-
grijpt hun reactie wel. “De non-food valt
ook op deze markt tegen. Maar wij als
food-marktverkopers kunnen hier nog een
dik belegde boterham verdienen.” Ter be-
vestiging van zijn woorden wijst hij naar
de olijvenkraam en de viskraam waar de
mensen in een lange rij staan. “Op de
markt werken vakmensen met kennis
over hun producten. Wij weten waar onze
spullen vandaan komen en waar het van
is gemaakt. Consumenten vinden dat fijn.
De non-foodsector heeft het hier steeds
moeilijker, zoals op de meeste markten.
Maar ik ben ervan overtuigd dat als je een
product verkoopt dat niet in de winkel te
krijgen is of daar van veel mindere kwali-

MARKTVISIE 41

RepoRtage

E

Evelien de Graaf (links) over andere visboeren op de Deventer vrijdagmarkt: “Strikt genomen zijn we

concurrenten, maar we hebben allemaal onze eigen klantenkring opgebouwd.”

40-41-42_marktdeventer.indd 41 23-01-18 16:04