Pagina 16 van: Marktvisie Juli 7-2015

NR 7 | JULI 201516

column

De Uber markt
Mijn markt gaat op de schop. Modernisering, kwaliteitsslag, ver-
beterplan en dat soort managers-praat. Is het erg? Ja, want ik zie
veranderingen ook graag vanaf mijn hoekje op de bank voorbij
zoeven. Maar ene Barack Obama zegt dat wijzelf de verandering
zijn waar we al die tijd op zitten te wachten. Ik zou daar nog be-
scheiden aan toe willen voegen: “Als ik niet verander, doet een
ander het voor mij en daar heb ik toevallig een pesthekel aan”.
Aan de slag dus!

Op naar het stadhuis,
want mijn marktmeester praat individueel met alle marktonder-
nemers en voor zover ik weet, gaat iedereen ook naar die ge-
sprekken toe. Natuurlijk doen we dit vanuit die
veranderingsgezindheid die Obama ons zo vrolijk toeschrijft. Ver-
moedelijk geeft de gemeentelijke mededeling dat “de anciënni-
teits-regeling wordt aangepast” een extra duwtje in de rug om
toch maar een kam door het haar te halen en op je vrije dag in de
auto te stappen.

Het is natuurlijk ook wel heftig,
want iedereen krijgt straks een (nieuwe) plaats toegewezen op
basis van kwaliteit van product, presentatie, toegevoegde waarde
voor de binnenstad in het algemeen en onze markt in het bijzon-
der. En voor onze klanten. Ik vul dit zelf maar even aan, want in
de gemeentelijke toelichting komen de woorden ‘klanten’ of ‘in-
woners’ niet voor.
Het lijkt dus gedaan met belegen redeneringen als “omdat ik al
heel lang wacht, heb ik dus meer recht op een betere plek” of
“onze vaders knikkerden voor de oorlog al met elkaar”. U merkt;
ik ben geen liefhebber van het anciënniteits-principe, maar ik
snap wel heel goed dat dit nieuwe beleid bij enkele marktonder-
nemers hard zal aankomen. Je zult maar zo lang actief aan het
wachten zijn…

De vergelijking met Uber-taxi’s dringt zich op,
want zij misbruiken een vergelijkbaar systeem in de traditionele
taxi-wereld. Een middeleeuws systeem van oude afspraken en
ongeschreven regels dat niets anders heeft opgeleverd dan idioot
dure goodwill en -vergunningen en een afschuwelijke service
naar hun klanten toe. Uber is helemáál niet zo geweldig, maar
legt heel sluw de broodnodige bom onder een totaal verziekt sy-
steem. Onze markt is hiermee vergeleken een laffe peuterspeel-
zaal, maar het bewijst voor mij dat ondoorzichtige systemen
innovatie en transparantie dwarsbomen.

Hans en José Smit verkopen
als Raviolini verse, ambach-
telijke ravioli’s, ongevulde
verse pasta’s en ingrediën-
ten voor de mediterrane
keuken op de markt. Zij heb-
ben vaste plaatsen op de za-
terdagmarkten in Arnhem
(José) en Nijmegen (Hans) en
doen ook nog thema- en
streekmarkten. Hans is ook
zakelijk journalist en pr-ad-
viseur voor ondernemers.
Raviolini is te volgen via
www.facebook.com/raviolini

En die twee kernbegrippen vinden onze nieuwe klanten best be-
langrijk,
want die jongens met die malle baarden en die meisjes in die
fleurige harembroeken scoren hun ‘drie halen, twee betalen’ aan-
biedingen sneller met twee duimen op hun smartphones, dan wij
het voor ze kunnen inpakken. Die komen (met hun kinderen) pas
wekelijks naar de markt als het er leuk, hip, nieuw, veilig en ge-
zellig is. Die wachten in elk geval niet tot wij op elkaar zijn uitge-
wacht…

Volgens de oude pikorde heb ik geen recht van spreken,
want ik kom nog maar net kijken. Zou kunnen, maar toen wij
twee jaar geleden in onze meelopers-periode zaten, vonden we
onszelf zo’n beetje wekelijks opnieuw uit om te zorgen dat we
goed genoeg waren. Elke marktdag was een vechtdag, want we
moesten en zouden laten zien dat we iets moois wilden brengen.
Met kwaliteit en service bonden we steeds meer vaste klanten
aan ons en bewezen zo een vergunning en een goede vaste
standplaats waard te zijn. Obama rules: wij zijn inderdaad zelf de
verandering die de dingen beter maakt. Voordat ik snotterig word,
gooi ik er nog maar snel een citaat tegenaan. Vrij naar econoom
Peter Drucker: “De ondernemer zoekt verandering juist op en
benut de kansen die zo ontstaan”. l

16_columnhans.indd 16 24-06-15 13:48