Pagina 9 van: Marktvisie Juli 7-2017

honderden euro’s. De tijd dat we een
touwtje uit de brievenbus kunnen laten
hangen, is echt voorbij.” De vrouw van
middelbare leeftijd wil graag zes plastic
hoesjes. Een oudere man rekent hardop
hoeveel pasjes hij heeft. “Doe mij er maar
negen.” Van Koert knikt tevreden.

Publiekstrekker
Veertien standwerkers strijden op deze
dag in juni op de weekmarkt in het Gel-
derse stadje Zevenaar om de Zevenaar
Standwerkers Trofee. Ze proberen om op
een zo origineel en ludiek mogelijke ma-
nier hun producten aan de man te bren-
gen. Drie lokale juryleden beoordelen de
standwerkers op hun verkooptechnieken.
Wie aan het einde van de dag de meeste
punten krijgt, heeft gewonnen. De win-
naar neemt een bokaal en een regionaal
streekproduct mee naar huis.

Het middeleeuwse stadje – in 2010 nog het
decor van het Nederlands Kampioenschap
Standwerken – toont vanmiddag haar
vriendelijkste gezicht. Het voorjaar doet de
bomen op het marktplein bloeien. In de
verte slaat de klok van de Sint Martinus-
kerk drie uur. Vanmorgen kwam de regen
nog in oudtestamentische hoeveelheden
uit de hemel. Gelukkig schijnt vanmiddag
de zon. Tussen de kramen loopt veel volk,
al zitten de terrassen nog niet zo vol zoals
op andere zonnige dagen.
De marktkooplui op de weekmarkt zijn blij
met het standwerkersconcours. “De stand-
werkers trekken extra publiek naar de
markt en dat is fijn”, zegt bloemenkoop-
man René Frieling van Bloemenhandel
Cesar. “Het organiseren van een standwer-
kersconcours is een handige manier om
aandacht te krijgen voor de weekmarkt in
de lokale pers. Langs de toegangswegen
naar de stad staat hun komst aangekon-
digd.” Marktmeester Adri Eland vult aan:
“Het is goed als je af en toe iets speciaals
te bieden hebt.”

Doorlullen
De standwerkers staan aan weerszijden
van de markt opgesteld. Ze lokken klanten
als vanzelf naar hun kraam met hun grap-
pen en verhalen. En soms doet het koop-
waar helemaal zelf het werk. Henk de
Groot (70) verkoopt spinning puzzles. De
bewegende puzzels maken een zoemend
geluid, zodat voorbijgangers vanzelf om-
kijken. Je kunt er van alles mee bouwen.

Van een speeltuin tot een auto. In een
doos zitten 81 stukken. Het speelgoed is
nog niet in de winkel te koop, verzekert De
Groot.
Als de mensen naar zijn kraam komen,
weet hij precies wat hem te doen staat. Hij
ratelt vrolijk zijn verhaal af over de voor-
delen van het speelgoed, hoe populair het
in de Verenigde Staten wel niet is en dat
zijn kleinkinderen er ook allemaal mee
spelen. Hij laat zich nauwelijks onderbre-
ken. Wie na 5 minuten nog niet is wegge-
lopen, is verkocht. “Het is gewoon een
kwestie van doorlullen”, zegt De Groot.
“Dan gaan de mensen vanzelf overstag. Ik
verkoop een product waarvan mensen nog
niet wisten dat ze het nodig hadden. Dat
probeer ik ze uit te leggen.”
Merkwaardig genoeg is het nieuwe speel-
goed populairder bij ouderen dan bij kin-
deren. Een verklaring zou kunnen zijn dat
het gebruiken van het product geen digi-
tale vaardigheden behoeft. De puzzels
draaien op een batterij en tandwielen. “Op
de huishoudbeurs in Utrecht verkocht ik
de meeste spinning puzzles. Alle zeventig-
jarigen gingen met zo’n doos naar huis. Ik
zeg er altijd bij: Dit speelgoed is geschikt
voor jong en oud. Van 3 tot 93 jaar.”

Verleiden
Zijn ‘buurman’ Henk Bisschop verkoopt
braadpannen. “Dag mevrouw, u heeft ook
recht op zo’n mooie pan”, roept hij naar
een passerende dame. Hij wijst naar zijn
koopwaar, dat hoog opgestapeld in zijn
kraam ligt. “Nee, dank u. Ik heb er al één”,
antwoordt de vrouw en ze loopt lachend
verder. Een braadpan is moeilijk te verko-
pen, zegt Bisschop. “Een pan is geen im-
pulsaankoop, terwijl het daar bij

standwerken vaak wel om te doen is. Men-
sen kopen alleen een nieuwe pan als de
oude kapot is.”

Gelukkig bestaat zijn trukendoos met ver-
leidingen uit meer dan alleen zijn stem.
Bisschop heeft van thuis een braadstel,
boter en een doosje eieren meegenomen.
Hij opent het doosje en klutst een ei kapot
op de zijkant van een koekenpan en laat
het rauwe ei over de bodem glijden. Er
klinkt een zacht geknisper uit de pan.
Langzaam verspreidt de geur van gebak-
ken ei zich over straat. Er komt een ouder
stel naar zijn kraam geschuifeld. “De steel
van onze pan zit los. Wat is daar aan te
doen?”, vraagt de man. Bisschop legt uit
hoe hij het probleem kan oplossen. “U
bent wel eerlijk. Nu hebben we geen
nieuwe pan meer nodig”, zegt de vrouw.
Bisschop haalt zijn schouders op. “De vol-
gende keer dat u een nieuwe pan nodig
heeft, koopt u bij mij, toch? Ik heb u ten-
slotte geholpen.” De vrouw knikt. “Zo is
het maar net.” Het stel schuifelt verder. “Ik
vertel mensen altijd eerlijk hoe het zit”,
zegt Bisschop. “Ik houd niet van gladde
verkoperspraatjes.”

Stille kracht
Standwerkers zijn druktemakers. Luid pra-
tend en met gebaren trekken ze volk naar
hun stand. Luidruchtigheid hoort bij hun
vak. Of zoals een van hen verwoordt: “Wij
hebben allemaal een vorm van ADHD.”
Dat geldt niet voor Wil Zwennis, verkoop-
ster van paardenbalsem. Ze staat rustig in
haar stand. Als er klanten komen, staat ze
hen welwillend en uitgebreid te woord.
Paardenbalsem is niet het product waar-
mee je op een zeepkist gaat staan, meent

MARKTViSiE 9

ConCours

E

Een braadpan is moeilijk te verkopen, zegt Henk

Bisschop. “Een pan is geen impulsaankoop, ter-

wijl het daar bij standwerken vaak wel om te

doen is.”

Wil Zwennis verkoopt paardenbalsem voor de

meest uiteenlopende klachten. Voor haar geen ge-

schreeuw of geintjes. “Ik ga liever persoonlijk met

mensen in gesprek.”

08-09-10_standwerkersconcourszevenaar.indd 9 20-06-17 16:54