Pagina 62 van: Marktvisie Juli 7 – 2018

NR 7 | juLi 201862

RepoRtage

lystad, Dronten, Emmeloord en Deventer.
Voor de jaarmarkt in Beesd maakt hij
graag wat extra kilometers. “De sfeer en de
verdiensten zijn normaal gesproken goed.
Jammer genoeg is het weer omgeslagen.
Daarvan is een goede of slechte verkoop-
dag afhankelijk.” Overwogen om thuis te
blijven, heeft hij niet. “Weer of geen weer,

gewoon gaan, denk ik altijd. Hier verdien
ik mijn inkomen mee.”

Ngoh is sinds 2012 elk jaar te vinden op de
jaarmarkt in Beesd en sinds de oprichting
van zijn bedrijf tien jaar geleden ook op
andere markten in het land. Hij is van
Vietnamese afkomst, maar koos in tegen-

stelling tot veel landgenoten niet voor het
verkopen van loempia’s, maar voor de oer-
Hollandse Goudse stroopwafel. Hoe dat
gekomen is? Het antwoord is simpel: toe-
val. “Ik ontmoette een oudere meneer, van
wie ik de zaak na een tijdje heb overgeno-
men. Ik ben blij dat ik destijds die stap heb
gezet. Stroopwafels maken en verkopen is
hard werken, maar ook een mooi vak. Ik
sta met plezier op de markt.”

Vaste klanten
De jaarmarkt van Beesd staat vol met oud-
gedienden, marktkooplui die hier sinds jaar
en dag hun waren aan de man brengen.
Neem bijvoorbeeld de 66-jarige Annelien
(bijgenaamd Vrouw Willy), die samen met
haar man Willy eigenaar is van Willy’s
Beenham uit Baarn. Sinds 2002 staan ze
hier elk jaar. Ze heeft niets dan lof over de
jaarmarkt. “Het is goed georganiseerd en re-
latief goedkoop om hier te staan. Niet zoals
bij markten die door evenementenbureaus
worden georganiseerd. Daar vragen ze de
hoofdprijs. En de mensen hier kennen je in-
middels, dus je hebt zo je vaste klanten.”

Haar man Willy heeft twee beroertes gehad
en is daarvan aan het herstellen. Annelien
staat er daarom deze editie alleen voor. Er
moet wel brood op de plank komen. “Van-
ochtend kwam ik hier aan en heeft organi-
sator Herman Bertels mijn kar op zijn plek
gezet. Dat tekent de sfeer hier nu. Er zijn ge-
noeg marktmeesters die zeggen: zoek het
maar uit. Maar hier word je nog geholpen.”

Op de tenen lopen
Het echtpaar bezoekt alleen nog jaarmark-
ten. Weekmarkten en popfestivals ‘doen’
ze niet meer. “Op weekmarkten kopen
weinig mensen een broodje beenham,
want het is een luxeproduct. Op popfesti-
vals moeten we soms op onze tenen
lopen. Dat willen we niet meer. We zijn
langzaamaan aan het afbouwen. Over
twee jaar willen we ermee stoppen. Dan is
Willy 70 en ik 68. Maar de jaarmarkt Beesd
houden we er voorlopig nog in. Er hangt
altijd een gezellige sfeer.”

Aan het einde van de ochtend stopt het
met hard regenen. Ogenblikkelijk bergen
de mensen hun kleurige paraplu’s’ op. De
straten vullen zich, zoals het normaal ge-
sproken gaat op de jaarmarkt in Beesd,
met nieuwe bezoekers. Zo valt het dorps-
feest toch niet helemaal in het water. l

60-61-62_jaarmarktbeesd.indd 62 20-06-18 09:06