Pagina 12 van: Marktvisie Juni – 5 2019

NR 5 | mei 201912

Dichtbij en veraf

men elke zaterdag pal tegenover staan,
zijn ze steeds meer naar elkaar toe ge-
groeid. Logisch ook, want hun assortiment
vult elkaar perfect aan. “Bij Rick kiezen de
klanten de stoffen uit om zelf kleding te
maken, waarna ze bij mij komen voor de
bijpassende accessoires, bijvoorbeeld voor
de juiste kleur ritssluiting of garen”, ver-
duidelijkt Robbie. “Wij sturen dus over en

Robbie Smits staat met zijn fourniturenhandel Smitje Creations sinds anderhalf jaar in Geleen.

Met een lengte van 25 meter is het assortiment letterlijk steeds breder geworden.

weer klanten naar elkaar toe”, voegt Rick
daaraan toe. “En zo hoort het ook, want
een markt maak je niet alleen, maar
samen.” Hoewel Rick en Robbie op de za-
terdagmarkt van Geleen een sterke combi-
natie vormen, waren de afgelopen jaren
niet altijd even gemakkelijk.
“De zelfmaakmode heeft enkele jaren in
een dal gezeten”, zegt Rick. “Kijk, vroeger

kregen meisjes op de huishoudschool
standaard naailes en was het voor huis-
vrouwen een noodzaak om zelf kleding te
maken. Maar tegenwoordig moeten wij
het hebben van mensen die dat puur en
alleen voor hun hobby doen. Maar geluk-
kig zit de laatste tijd het zelf kleding
maken weer in de lift.” Als mannen in een
wereld waar vrouwelijke klanten de bo-
ventoon voeren, doen Rick en Robbie het
naar eigen zeggen heel goed. “Zolang je
maar verstand van zaken hebt, word je als
man geaccepteerd”, zegt Robbie. “Zo stond
vanochtend een mevrouw voor mijn
kraam die op zoek was naar een speciale
naald. In zo’n geval moet je daar wel het
nodige vanaf weten om zo iemand verder
te kunnen helpen, anders zie je zo’n klant
nooit meer terug.”

Zwijgplicht
Ook Rick kan beamen dat de marktbezoe-
ker in de loop der jaren alsmaar veeleisen-
der is geworden. “Je moet steeds meer
doen om de klant tevreden te houden. Zo
konden wij jaren terug volstaan met een
zestien meter brede kraam; daarna wer-
den het er twintig, nu zijn het er inmid-
dels al vijfentwintig! Ons assortiment is
dus letterlijk steeds breder geworden, en
nóg heb je soms nog niet alles waar de
klant om vraagt.”
Toch klagen Rick en Robbie niet over hun
bestaan als marktkoopman, al geven ze
beiden wel aan dat hun sociale leven er
nogal onder lijdt. “Vroeger was ik bij tal
van verenigingen, maar dat is er tegen-
woordig niet meer bij”, zegt Rick. “Zeker
nu veel weekmarkten tot drie uur ’s mid-
dags duren ben je pas laat thuis en heb je
weinig vrije tijd. Ons sociale leven speelt
zich vooral af op de markt zelf. Veel klan-
ten komen speciaal naar de markt voor
een praatje. Ze komen niet alleen maar
om een lapje stof te kopen. Nee, het is het
hele plaatje eromheen. Mensen willen
graag hun verhaal kwijt.” Dan lachend:
“Maar we hebben wel zwijgplicht, hè? Zo
had ik laatst een zwangere mevrouw aan
mijn kraam die om een blauw stuk stof
vroeg. Waarop ik opmerkte dat het zeker
een jongetje zou worden. Dat klopte, maar
die dame drukte mij op het hart dat nie-
mand dat verder mocht weten. Zij vroeg
mij zelfs om er nog een extra zakje om-
heen te doen, zodat niemand het kon zien.
Dat soort zaken blijft dan natuurlijk tus-
sen mij en de klant.” l

10-11-12_dichtbijenveraf.indd 12 23-04-19 10:28