Pagina 75 van: Marktvisie Juni 6-2017

MARKTVISIE 75

‘Van alle markten thuis’

Kat
Bloedheet was het die vrijdag in Emmen. Het ge-zegde ‘De mussen vielen dood van de daken’ gold
ook voor de kat, die – zo dood als een mus in dit geval
– onder mijn kraam gekropen was en daar de geest
had gegeven. Paul, mijn collega-buurman, en ik
schonken er verder geen aandacht aan. Doch na ver-
loop van tijd – er was door de hitte geen moer te bele-
ven – begonnen we ons te vervelen en besloten een
geintje uit te halen met die dooie kat. Ach, je bent
jong en je verveeld je weleens, nietwaar?
We pakten de kat keurig in bruin pakpapier en bon-
den het hele zaakje rondom vast met touw al was het
een ferme rollande voor acht personen. We drapeer-
den het pakket voor mijn kraam, waarna het grote
wachten begon.
Eindelijk – zo weinig volk liep er – verscheen, com-
pleet met pet en op klompen een 65-plus Drent die
voor mijn kraam bleef staan, mij aankeek en vervol-
gens met gestrekte vinger naar het pakketje wees en
sprak:
“Door ligt een pakkien op de grondte.”
“Nee toch”, antwoordden Paul en ik gelijktijdig.
“Dat heeft vast iemand verloren”, spraken wij onge-
rust.
“Weet u wat”, zei ik, “breng het maar naar de politie-
post schuin aan de overkant!”
“Dat zal ik doen”, sprak de vinder en verdween rich-
ting politiepost.
Een half uurtje later kwam hij terug en meldde vol
trots dat het pakketje was afgeleverd, en men zijn
naam had genoteerd in verband met een eventuele
beloning. “Goed gedaan”, zeiden wij en Paul riep nog:
“Wat zullen ze blij wezen!”
Thuis gekomen en na een – vanwege de hitte – lang-
durige douche, belde ik de politiepost. “Goedemiddag,

Politiepost Markt Emmen met Wilting. Wat kan ik
voor u doen?” In mijn beste Drents – ik heb de hele
serie van Bartje gezien – antwoordde ik: “Goeijedag
met Dragstra úút Emmercompascum, ik was vanmor-
gen op de markt in Emmen en daar heb ik een pak-
kien verleuren. Het is langwerpig in brúún papier en
d’r zit een tougie om. Hebben ze dat misschien bij jul-
lie afgegeven?”
“Ja hoor”, sprak de agent, “dat ligt hier. U hebt geluk
gehad.”
“Goddank”, zei ik, “maar ik ben al op leeftied en mot
eens in de vier weken naar het ziekenhuûs hier in
Emmen voor onderzoek, zou u het zolang voor mij
kunnen bewaren? Dan kom ik het over vier weken bij
jullie ophalen. Kan dat?”
“Jazeker”, sprak de agent, “u bent van harte welkom!”

Ferdinand
N.B. Van een collega vernam ik dat er met het politie-
postje iets vreemds aan de hand zou zijn geweest.
Hoewel alle deuren en ramen wagenwijd open ston-
den, schijnt het een tijd onbemand te zijn geweest.
Meer blauw op straat dus. Eindelijk!!!

Ferdinand (Ferdi) Lammerink – bouwjaar 1945,
Enschede – zal voor Marktvisie elke uitgave een
column schrijven. Zijn serie columns wordt ge-
plaatst onder de titel ‘Van alle markten thuis’.
Lammerink is zelf marktkoopman. Zijn erva-
ringen zijn inspiratie voor zijn columns. Elke
gelijkenis met werkelijke gebeurtenissen berust
echter op toeval.

75_columnvanallemarktenthuis.indd 75 22-05-17 14:14