Pagina 19 van: Marktvisie Maart 03-2015

Als ik op zaterdagmiddag de Winters-wijkse weekmarkt kom oplopen, stelt
Fazil Sahin mij na een hartelijke begroe-
ting voor om voor het gesprek in café-res-
taurant Kronenhuis aan de markt te
houden. ‘Daar zitten wij ’s ochtends altijd
met de marktkooplui bij elkaar.’
Dat het geen overbodige luxe is om even
apart te gaan zitten, blijkt al meteen op de
markt waar Sahin ongekend populair is.
Hij laat de wagen vol vertrouwen over aan
een jonge man en jonge dame, die hij in
zijn geest heeft opgeleid. Sahin heeft vaak
jongeren in dienst die doordeweeks een –
veelal universitaire – studie volgen. ‘Na

een paar jaar ben je ze wel kwijt, dat is
jammer.’
Maar uit het oog uit het hart is het ook
niet helemaal. Dat blijkt wel als Sahin
even later in het café-restaurant wordt be-
groet. ‘Zij woont nu in Leiden en gaat bin-
nenkort trouwen. Ik heb een uitnodiging
voor de bruiloft gehad’. Aldus een glunde-
rende marktkoopman.

Iets extra’s
Na de korte, vrolijke onderbreking komt
het gesprek weer op de markthandel. Op-
vallendste handelskenmerk van Fazil
Sahin, Oriëntaalse delicatessen is dat ie-

MARKTVISIE 19

‘Mensenlatenproevenzodat
zeterugblijvenkomen’
Het veelvuldig laten proeven van producten is een belangrijk
onderdeel in de succesformule van Fazil Sahin Delicatessen. En
dan niet anoniem van een schaaltje dat klaar staat, maar even
persoonlijk met een vriendelijke woordje en gebaar aanreiken.
‘Daardoor blijven de mensen terugkomen’, aldus Fazil Sahin.
Tekst: Erik Kruisselbrink – Fotografie: John Voermans

De klantenbinding van Fazil Sahin

De markten
Fazil Sahin Oriëntaalse delicatessen
heeft twee zelfrijdende wagens en
twee marktwagens die alleen op za-
terdag worden gebruikt. De wagens
staan op dinsdag in Doetinchem en
Enschede, op woensdag in Haaksber-
gen en Borculo, op donderdag in Zut-
phen en ’s-Heerenberg, op vrijdag in
Dinxperlo en Groenlo en op zaterdag
in Winterswijk, Enschede, Lichten-
voorde en de Doetinchemse wijk
Dichteren.

dereen die voor de wagen staat, iets te
proeven krijgt. Vaak eerst een olijfje en
daarna ook nog een stukje Turks brood
met tapenade. ‘Wat de boer niet kent dat
vreet-ie niet. Overigens wel met respect
want het zijn wel die boeren die voor mijn
loon zorgen. Ik probeer de mensen steeds
iets anders te laten proeven.’
Dat moet toch in de papieren lopen, houd
ik hem voor, zeker zo royaal als Sahin daar
mee omgaat. Zijn stellige antwoord: ‘Ik
calculeer niet wat ik weggeef, maar dat de
mensen terugkomen. Ik geef vaak ook iets
extra’s mee. Iets wat iemand echt lekker
vindt en niet wat ik toch kwijt moet. Dat E

De klant heeft de keus uit wel 15 tot 20 verschillend gekruide en gevulde olijven.

18-19-20_olijvenman.indd 19 18-02-15 16:28