Pagina 59 van: Marktvisie Maart – 3-2016

Je moet klanten behandelen, zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Een tientje
betalen en dan voor elf euro waarde krij-
gen.’ Willie Kappert zoekt het in toege-
voegde waarde om klanten aan zich te
binden. En met succes.

We hebben om half drie afgesproken op
een dinsdagmiddag in Zelhem. Net op het
moment dat ik arriveer, draait ook William
Kappert zijn vrachtwagen met marktwa-
gen het terrein op. Net terug van de markt
in Doetinchem. Poeliersbedrijf Willie Kap-
pert is vernoemd naar zijn moeder, dus ei-
genlijk heeft hij een andere achternaam,
maar hij prefereert in dit geval Kappert.
‘Iedereen kent ons als Kappert.’
‘Tien minuutjes?’, vraagt hij na een vrien-
delijke handdruk. Hij wil eerst zijn vracht-
wagen laden voor de volgende dag. Dan
staan er twee markten op het programma.
’s Ochtends Deventer en ’s middags Gors-
sel. Het vertrek staat voor 5.45 uur ge-
pland. Hij wordt bij het lossen van de lege

kratjes en laden van de volle geholpen
door vader Anton.
Ik krijg ondertussen de gelegenheid wat
rond te neuzen in de opslag waar naast
een voorraadje eieren onder meer een
oude verkoopwagen staat, die alleen de
laatste vier dagen voor de kerst als winkel
wordt gebruikt. ‘Dan komen de mensen uit
Amsterdam, Alphen aan de Rijn, tot aan
Brabant aan toe naar de Achterhoek om
onze kipspecialiteiten en wild voor de
Kerst te kopen. Dan zullen we toch wel
iets goed doen’, aldus de ondernemer met
een grijns.
Alle wild- en kipspecialiteiten, waaronder
worst en gehakt, worden in de forse pro-
ductieruimte achter in het pand bereid.
Dat gebeurt om de dag. Op maandag met
zes man en op woensdag en vrijdag met
twee.
‘Uitbenen en vleugeltjes maken doen wij
niet meer zelf. Daar kun je ook geen toege-
voegde waarde aan geven. We laten alles
kant-en-klaar aankomen en geven er dan
onze eigen draai aan. Dat doen we met
kruiden en marinades.’

Warm lopen
Ondanks dat de naam Willie Kappert altijd
gebleven is, zijn de bedrijfsactiviteiten
sinds de start van 1959 ingrijpend ver-
schoven.
‘Eerst zag je de ontwikkeling van slacht
naar markt, toen naar markt met catering
erbij.’ Maar de markthandel blijft de
hoofdmoot van het bedrijf. ‘Je staat nu
eenmaal 52 weken per jaar op de markt.

MARKTVISIE 59

E

Markten
Dinsdagochtend: Doetinchem.
Woensdagochtend: Deventer
(Keizerslanden), woensdagmiddag
Gorssel.
Donderdagochtend: Elst.
Vrijdag, de hele dag: Zevenaar.
Vrijdagmiddag: Zelhem.
Zaterdag, hele dag: Doetinchem.

De catering kun je van tevoren wel goed
plannen, maar je weet nooit wanneer je
een bestelling krijgt.’
Ondanks al zijn jarenlange ervaring rijdt
William nog altijd graag voor dag en dauw
naar een markt. ‘Ik kan nog altijd warm
lopen voor een markt en een klant. Soms
ga je met koppijn naar de markt, maar ik
kom er altijd weer voldaan van terug. Het
geeft voldoening dat de mensen naar je
toe komen. Winkels zijn tegenwoordig
bijna altijd open. Zij hebben 6,5 dag in de
week om een band met de klant op te bou-
wen. Daarvoor hebben wij soms maar een
halve dag in de week. Dan is het toch ge-
weldig dat een moeder met twee kinderen
op de fiets bij jou twee kipfilets komt
halen?’

Kritischer en mondiger
Kappert heeft qua omzet niet zoveel ge-
merkt van de economische crisis. ‘De klant
is wel anders geworden. De mensen zijn
wel kritischer en mondiger geworden.
Maar we hebben we wel veel trouwe klan-
ten. Je moet nooit je prijs verlagen en pro-
beren de goedkoopste te zijn. Ik wil
prettige producten tegen een prettige prijs
verkopen. Met alleen de laagste prijs ga je
het niet redden, want er is er altijd wel
weer één goedkoper. Een klant moet tevre-
den zijn met zijn aankoop. Voor 10 euro
iets kopen en dan voor 11 euro iets krij-
gen.’
De grootste concurrent voor de markt-
koopman is het weer, meent Kappert. Hij
ziet de supermarkt absoluut niet als con-

’Ik kan nog altijd warm lopen voor een markt en

een klant.’

’Behandel een klant zoals je zelf ook behandeld wilt worden’, is de filosofie van Willie Kappert.

‘

58-59-60_poelier.indd 59 17-02-16 15:25