Pagina 10 van: Marktvisie Maart – 3 2019

NR 3 | maaRt 201910

reportage

we op een gegeven moment ingegroeid. Je
bent in het begin zo druk met het neerzet-
ten van je zaak, dat je daar helemaal geen
tijd voor hebt. We hebben de zaak niet van
een pa met volle kassalaatjes overgeno-
men. We hadden nul euro, net een dure
wagen aangeschaft en handel ingekocht.
En dan moet je het gaan doen. Dat is hon-
derd procent ondernemen. En als dan alles
goed loopt, kun je om je heen gaan kijken
en iets met media gaan doen.”

Dat begin heeft De Visbroeders er wel van
doordrongen wat de basis is van een ge-
zonde vishandel. Aard: “Kwaliteit en ser-
vice zijn nummer 1. We krijgen veel
aanbiedingen van allerlei media. We heb-
ben wel eens een aanbod gehad om een
reallife serie te maken van zes afleverin-
gen. Maar dan word je een soort ‘Barbie’.
Of voor een programma waarin we jonge
mensen die willen gaan ondernemen, gaan
coachen. We komen zelf van een school
voor moeilijk lerende kinderen. En moet je
kijken waar we nu staan. Maar als je niet
uitkijkt ben je drukker met dat soort din-
gen, dan met je eigen zaak. Wij zijn in eer-

De Visbroeders verkopen sinds kort ook Fish and Chips met vers gesneden patat. Dat moest uiteraard

ludiek worden gepromoot.

ste instantie ondernemer en geen
televisiemakers. Daar moet de focus op lig-
gen. Als je alleen die leuke jongens bent
voor de klanten, maar de kwaliteit wordt
minder, gaat het snel bergafwaarts. Opbou-
wen duurt veel langer dan afbreken.”

Assortiment
De twee broers hebben duidelijke ideeën
over kwaliteit. “Gebruik geen arachideolie,
maar goede plantaardige olie waarin de vis
niet tot 12.00 uur, maar tot 18.00 uur vers
blijft. Daarnaast werken wij voor al onze
vis al vijf jaar samen met dezelfde leveran-
cier, namelijk Zeebulon in Urk. Daardoor
zijn de lijntjes heel kort en weten ze pre-
cies wat wij willen hebben. Wij hebben in
die vijf jaar nog nooit gevraagd wat een
kilo kabeljauw kost. Bij Zeebulon weten ze
gewoon dat wij de beste kwaliteit willen.
En de prijs is bij ons toch altijd al hoger
dan die voor vis in een supermarkt. Dan
maakt het ook niet meer uit of het 50 of 60
cent duurder is. Maar als je troep verkoopt,
zie je de mensen nooit meer terug. Wij ver-
kopen ook geen tilapia of pangasiusfilet.
Geen gekweekte, maar alleen Noodzeevis.

Je moet ook niet een te groot assortiment
hebben, zo houd je overzicht”, stelt Aard.
Ook voor nieuwe producten in het assorti-
ment kiezen De Visbroeders voor kwaliteit.
“We verkopen sinds een jaar Fish and
Chips. Maar dan wel met vers gesneden
patat. Als je gewone patat verkoopt, con-
curreer je met de snackbar om de hoek,
want die verkoopt dat ook. Voorheen kwa-
men de mensen bij ons kibbeling halen en
dan kochten ze daar de patat. Nu laten we
de aardappels vers geschild en vacuüm
verpakt binnenkomen. Die snijden we zelf
en verkopen een bakje Fish and Chips
voor 6 euro. Gouden handel. Op een vrij-
dag zetten we zo 10 zakken van 5 kilo weg.
Het zijn allemaal kleine dingen, maar al
die kleine dingen bij elkaar maakt het
samen groot.”

Snel schakelen
In principe willen gemeenten De Visbroe-
ders graag als attractie hebben. “Daarmee
verdien je ook geld voor anderen. Op vrij-
dag staan we bijvoorbeeld in Haaften.
Daar hebben we standaard een wachtrij
van een half uur. De mensen uit alle om-
liggende dorpen komen dan naar Haaften
toe. Dat levert ook weer klandizie op voor
bijvoorbeeld de supermarkt”, legt Aard uit.
“En in Driebergen komen de studenten
van de IVA eerst bij ons en daarna zie je ze
naar de Jumbo gaan. Maar dat kan weer-
stand opleveren bij de winkeliers in het
centrum die het minder doen. En als ze
gaan klagen bij de gemeente, moet je
maar afwachten hoe die ermee om gaat.
Daarom proberen we de contacten met de
gemeenten waar we staan altijd goed te
houden.”
Dat doen de Visbroeders ook met het oog
op de nieuwe Europese wetgeving, waarin
gemeenten alleen nog maar contracten
voor bepaalde tijd met marktondernemers
mogen afsluiten. Met als argument dat je
ook nieuwkomers een kans moet geven op
de markt. “Hoe lang die vergunning geldt,
verschilt per gemeente. In Driebergen is
dat zes jaar en in Kerkdriel drie jaar. En
dan zijn wij nog maar vijf jaar bezig. Maar
moet je nagaan als je al ergens 25 jaar
staat. Daarom moet je als bedrijf altijd een
plan B hebben. Als wij ergens weg zouden
moeten, hoeven we niet lang na te den-
ken. Dan telt maar één vraag: Wat gaan we
doen?” l

www.devisbroeders.nl

08-09-10_reclamemaken_devisbroeders.indd 10 19-02-19 14:31