Pagina 10 van: Marktvisie Mei 5-2015

NR 5 | MEI 201510

column

Droomland
Ik kreeg me laatst toch een pak slaag! En dan nog wel van een
35-jarige snotaap. Het ergste is dat ‘ie gelijk heeft. Klaas vindt
dat ondernemers dromen moeten hebben en dat ze die ook con-
creet moeten najagen. Dat jagen spreekt me nog wel aan, maar
die dromen vond ik eng. Dat vond Klaas dom en daar heeft ‘ie
gelijk in. Dus heb ik aan mijn to-do-lijstje de nieuwe rubriek
“dromen” toegevoegd en verdomd: er komt weer lucht in mijn
kop. Klaas klopt!

Het kwam zo:
Klaas en ik werden samen geïnterviewd door het ondernemers-
vakblad De Zaak over ondernemerschap. Klaas vertelde over zijn
verleden als marktkoopman op een viskraam. Ja, hij is van Volen-
dam. Als 17-jarig broekie was hij verantwoordelijk voor de in-
koop, 25 man personeel en de verkoop van vis, vis en nog veel
meer vis. Bij zijn toenmalige baas hingen waarschijnlijk twee at-
tributen boven de schoorsteenmantel: een doorgeladen Kalasjni-
kov en de porseleinen spreuk: “Hunnie die zonder lege kar thuis
komme, benne zondaars”. Of zoiets.
Die ervaringen nam Klaas mee naar zijn volgende baan in de
bouw. Hij begon onderop en eindigde op zijn 27e als eigenaar van
een bloeiend bouwbedrijf met droomklanten en 125 man perso-
neel. Vorig jaar gaf hij die droomcarrière doodleuk op om zijn
droom na te jagen, waarin hij bazen en personeel leert hun dro-
men na te jagen. Klaas rules!

U denkt: wat heb ik nou aan een droom?
Toen wij ons marktbedrijf begonnen, ging het allereerst om de
centen. Dat is nog zo, maar het samen ondernemen en ambach-
telijk bezig zijn met goed en eerlijk eten, komt direct op de
tweede plaats. We zijn ooit maar gewoon ergens begonnen en dat
doen we eigenlijk nog. We moeten nog veel van het marktvak
leren, maar we boeren redelijk. Het kan allemaal nog oneindig
veel beter en eenvoudiger. Deze aanpak is reuze spannend, maar
heeft één belangrijk nadeel: er is geen exit-strategie. We missen
het antwoord op de vraag: hoe en waar willen we eindigen? Klaas
benadert dit vraagstuk positiever: “Welke droom heb jij over je
bedrijf? Waar wil je over vijf jaar staan?” Klaas is scherp.

Hans en José Smit verkopen
als Raviolini verse, ambach-
telijke ravioli’s, ongevulde
verse pasta’s en ingrediën-
ten voor de mediterrane
keuken op de markt. Zij heb-
ben vaste plaatsen op de za-
terdagmarkten in Arnhem
(José) en Nijmegen (Hans) en
doen ook nog thema- en
streekmarkten. Hans is ook
zakelijk journalist en pr-ad-
viseur voor ondernemers.
Raviolini is te volgen via
www.facebook.com/raviolini

Dat is overigens geen verkeerde vraag: hoe wil ik eindigen?
Maar toch dacht ik: “Joh, ga je moeder pesten met dat soort vra-
gen!” Desondanks plantte Klaas tijdens die interview-sessie bij
mij het zaadje dat de route tussen ‘nu’ en ‘straks’ dwars door
Droomland voert. Toen citeerde hij Walt Disney: “Als je het kunt
dromen, dan kun je het ook waarmaken”. Nu zorgt Disney bij mij
binnen 0,03 seconden voor een martelende jeuk onder mijn na-
gels en dus flapte ik er uit: “Ik wil over vijf jaar 20 stampende ra-
violi-kramen hebben.” En voordat ik naar adem kon happen om
deze hartenkreet weer terug te draaien, had ik het ook nog eens
opgeschreven. Beng! Zwart op wit! Mijn droom! Klaas doet.

Leuk Hans, maar dan nu nog even de uitvoering.
Geen idee, maar het geeft gewoon een heerlijk gevoel om te
weten waar ik heen wil. Ook al lijkt de bestemming oneindig ver
weg en gaat het misschien/waarschijnlijk niet lukken. Mijn
droom is de beste verzekeringspolis tegen de meest dodelijke
ziekte waar ik te veel (markt)ondernemers aan zie lijden: ‘het op
de winkel passen’-virus. Het zonder doel de dagelijkse routine
draaien. Als je die kwaal eenmaal onder de leden hebt, dan wordt
ondernemen vanzelf een nachtmerrie. “If you can dream it, you
can do it” En jij? Wat is jouw droom? l

10_columnhanssmit.indd 10 21-04-15 12:23