Pagina 24 van: Marktvisie Mei 5-2015

NR 5 | MEI 201524 Marktvraag ten ook wel eens op eigen initiatief een markt. Zo zijn we in Gouda een stadsbra- derie begonnen.’ Richten jullie je op een bepaalde regio? ‘Nee, hoor. We hebben ook markten in Steenbergen en Altfor...

Lees de hele pagina

NR 5 | MEI 201524

Marktvraag

ten ook wel eens op eigen initiatief een
markt. Zo zijn we in Gouda een stadsbra-
derie begonnen.’

Richten jullie je op een bepaalde
regio?
‘Nee, hoor. We hebben ook markten in
Steenbergen en Altforst. Omdat we echter
in Gouda met ons bedrijf zijn gestart, heb-
ben we van oudsher nog wel veel markten
in Zuid-Holland. Maar als het uitkomt,
gaan we ook verder weg.’

Wat vinden jullie leuk aan dit
vak?
‘De vrijheid, het buiten werken en het om-
gaan met mensen.’

Is het vak erg veranderd?
‘Ja, toch wel. De gemeenten bedenken
steeds meer regels. Als je ziet wat een pak-
ketten papier we moeten invullen. Dan
denk ik wel eens: “Het is ‘maar’ een jaar-
markt.” Verder valt op dat het allemaal wat
onvriendelijker wordt. Het wordt allemaal
wat stroever. De sfeer is harder. Maar ja, de
hele wereld is harder.’

Trekken jullie je dat aan als het
onvriendelijk wordt?
‘Ach, we blijven altijd netjes. Maar soms
zeggen we ook wel dat iemand best anders
mag reageren. Voor de rest hebben we een
gladde rug. En af en toe is het ook wel te
begrijpen. Ook de kooplieden hebben het

een stuk lastiger dan vroeger. We moeten
er allemaal harder aan trekken. Kooplie-
den en organisatoren. Wij zien ook dat het
aantal kramen op sommige markten te-
rugloopt. Sommige handelaren namen
vroeger drie kramen, nu nog maar een. En
dat merken wij ook aan de inkomsten. Het
is daarom belangrijk om goed samen te
werken. Kooplieden kunnen niet zonder
organisatoren en organisatoren kunnen
niet zonder kooplieden. We hebben elkaar
nodig.’

Met enige regelmaat krijgen we
mailtjes van handelaren die vin-
den dat de standplaatsen veel te
duur zijn. Herken je je daar in?
‘Nou eigenlijk niet. Onze prijzen liggen ge-
middeld rond de 65 euro per dag. Dat is niet
heel veel meer dan we vroeger in guldens
rekenden. Juist omdat iedereen het lastiger
heeft, kunnen wij de prijzen niet verhogen.
Al zou dat eigenlijk wel moeten. Gemeenten
berekenen steeds hogere precario en vragen
ook veel meer op het gebied van vergunnin-
gen. Sommige handelaren denken nog altijd
dat wij alleen maar een paar kramen zetten
en dat we dan ons geld kunnen innen. Maar
wij zijn al in het najaar bezig om de mark-
ten van het komende seizoen in goede
banen te leiden. We hebben dan gesprekken
met onze opdrachtgevers, zijn bezig met
plattegronden. Er komt veel bij kijken.’

Wat is jullie sterke punt als
organisator?
‘Wij letten erg op branchering. We willen
dat iedereen een boterham kan verdienen.
Aan de hand van de grootte van de markt
bekijken we hoeveel handelaren er van
een bepaalde branche mogen staan. Soms
laten we ook eerst even foto’s opsturen van
producten die mensen willen verkopen,
zodat we zeker weten dat niet een andere
handelaar al met eenzelfde assortiment
staat. De handelaren die op onze markten
kunnen staan, waarderen dat erg. Diege-
nen we wel moeten afwijzen, zijn daar dan
niet blij mee. Maar we willen iedereen een
kans geven om iets te verdienen. Het wordt
wel steeds moeilijker om de goede bran-
chering te waarborgen, want steeds meer
handelaren staan met verschillende pro-
ducten. Ze zoeken allemaal het gat in de
markt. Maar ik geloof toch dat handelaren
die in één branche zijn gespecialiseerd, het
meest succesvol zijn. Die kunnen ook be-
tere prijzen bedingen bij leveranciers.’