Pagina 69 van: Marktvisie Mei 5-2015

Geert de Valk, geboren in Rolde, komt uit een ondernemersgezin. Zijn vader had
een confectieatelier. “Maar ik wilde van
jongs af aan in de food. Bij ons in het dorp
stond een visboer, dat vond ik heel interes-
sant. Ik kwam er vaak, ik vond dat prachtig
om te zien. Ik heb de horecavakschool
gedaan in Leeuwarden en ben tien jaar kok
geweest op een internaat voor moeilijk
opvoedbare kinderen. Daar hadden we een
opleidingskeuken voor leerlingen van het
internaat. Er werd elke week vis gegeten.
Die visboer uit Rolde leverde dat. Ik vond
vis helemaal geweldig. Ik ben een keer met
hem mee geweest, toen hij op de paarden-
markt in Rolde stond. Om zes uur begon-
nen en om 11 uur was ik helemaal kapot.
Hij heeft me toen naar huis gestuurd.”

Makreel
Dat weerhield Geert de Valk er echter niet
van om kort daarna toch in de vis te gaan.
“Na tien jaar in de keuken vond ik het tijd
worden voor iets voor mezelf. Ik kreeg de
mogelijkheid om een viswinkel over te
nemen in het winkelcentrum Nobellaan in
Assen. Ik heb een viscursus gedaan bij
Stivavi en ben begonnen.” De omzetten
waren klein, maar De Valk had het enorm
naar zijn zin. “De Molukse wijk zit vlakbij
dat winkelcentrum: ik bakte vaak wel
30 tot 40 kilo makreel per dag!”
Inmiddels had hij in het Asser uitgaans-
leven Jacqueline Gaus ontmoet. Zij kwam
oorspronkelijk uit Amsterdam, maar was
na het overlijden van haar vader verhuisd
naar Haule in Friesland. Jacqueline: “Dat is
niet zo ver van Assen en zo kwamen we
elkaar tegen in café Peelo. Geert liet me
een keer zijn winkel zien. Ik vroeg: wie
doet hier de reclame? Want dat stelde niet
zoveel voor. Ik werkte toen in de reclame.
Dat mocht ik toen gaan doen en van het
een kwam het ander.”
Ze werden verliefd, trouwden, en Jacque-
line ging meewerken in het visbedrijf.
“Ik heb het vak geleerd door te kijken. Ook
haring snijden. Geert wilde eigenlijk niet
dat ik dat ging doen, maar op een gegeven
moment was het bij grote drukte toch wel
handig dat ik het ook kon. En nu is het
mijn favoriete product. Ik vind haring
schoonmaken heel leuk. Het is gewoon fijn
om elke haring zonder graat af te leveren.”

Omzetstijging
Toen de huur van de winkel fors verhoogd
werd, zag Geert de Valk geen brood meer in

de winkel. “Het was niet meer rendabel. Ik
heb toen een verkoopwagen laten bouwen
bij De Vries in Jubbega. Daarmee werden
mijn vaste lasten een stuk lager. Ik kon een
standplaats krijgen in winkelcentrum
Nobellaan, vlakbij de plek waar de winkel
was, dus goed te vinden voor de klanten.”
De overstap van de winkel naar de ver-
koopwagen was vanaf het begin een suc-
ces, vertelt Geert de Valk. “De omzet ging
onmiddellijk omhoog en al die jaren is er
een stijgende lijn gebleven. We stonden
beter in het zicht, waardoor je meer im-
pulsaankopen hebt. Ook heb je letterlijk
geen drempel. Daardoor komen mensen
heel makkelijk bij je langs. Soms alleen
voor een praatje.” Dat is ook het leuke van
een wagen, vindt Jacqueline. “Het contact
met de mensen, dat is heel bijzonder. We
hebben klanten die al dertig jaar bij ons
komen. En hun kinderen ook weer.”
Geert vult aan: “Het mooist is de waarde-
ring van de klanten. Als een klant die al
dertig jaar bij je komt ineens zegt: ‘Ik ben
al zo lang klant bij jou en heb nog nooit
tegen je gezegd dat het altijd lekker was’.
Dat zijn de mooie dingen van het vak.”
De eerste jaren deden Geert en Jacqueline
alles met z’n tweeën. “Dat was een mooie
tijd,” aldus Jacqueline. “Van ’s morgens vroeg
tot ’s avonds laat deden we alles samen. Je
krijgt dan ook een intensieve band met je
klanten, omdat je die zo vaak ziet.”
Op de maandag, hun vrije dag, gingen
Geert en Jacqueline vaak het land in om

bij andere ondernemers te kijken. Aan een
winkel hebben ze eigenlijk nooit meer
serieus gedacht, aldus Geert de Valk. “Het
bedrijf bleef groeien, we zijn altijd bezig
met het verzinnen van nieuwe dingen en
je bent continu bezig het mooi te houden.”

Fileren
Na de geboorte van hun eerste kind ging
Jacqueline tijdelijk minder werken in de
wagen. “Ik deed wel thuis van alles: de
administratie, kaartjes maken, schotels.”

MARKTVISIE 69

E

Gebakken vis, de traditionele hardloper.

Jacqueline Gaus en Geert de Valk: goede taakverdeling.

68-71_visverhaal.indd 69 21-04-15 13:21