Pagina 65 van: Marktvisie Mei 5-2017

Theo de Jongh was 63 jaar toen hij met vervroegd pensioen ging. De voorgaande
35 jaar was hij marktmeester geweest in
Utrecht, waarvan de laatste 2 jaar hoofd-
marktmeester. Maar hij voelde zich nog niet
oud genoeg om achter de geraniums te gaan
zitten. “Ik had nog te veel energie en ambitie
om niets te gaan doen”, zegt De Jongh. “Tot
mijn 65e ben ik bezig geweest om mijn
eigen bedrijf op te richten. Daarmee ben ik
in de wereld gebleven waarin ik al zat en dat
is het marktwezen, het marktbeheer. Die
twee jaar heb ik gebruikt om mensen aan te
trekken, te selecteren en op te leiden. Sinds
2014 zet ik marktmeesters en marktmana-
gers uit via Maniye Detachering & Organisa-
tie.”

Eigen kweek
De opleiding van zijn marktmeesters en
marktmanagers verzorgt De Jongh zelf.
“Door mijn ervaring, kennis, visie en in-
zichten weet ik precies hoe ik mijn markt-
meesters moet opleiden om de markt te
bezetten en te begeleiden zoals ik dat
voorsta. Daarbij is flexibiliteit erg belang-
rijk. Je werkt de ene keer in Utrecht, terwijl
je de andere keer in Beverwijk of Arnhem
terechtkomt. Dus heb ik mijn krachten
ook geselecteerd op flexibiliteit, integriteit,
rust en stressbestendigheid.”

Hoewel het een duidelijke niche is waarin
De Jongh zich begeeft met Maniye – een sa-
mentrekking van de namen van zijn drie
kleinkinderen Max, Nikki en Yentl – is er
volgens De Jongh veel vraag naar gespecia-
liseerde marktmeesters. Het gemiddelde
uitzendbureau heeft namelijk geen ervaring
met marktpersoneel, blijkt uit een belronde.
“Gemeenten zitten vaak met een groot te-
kort aan marktmeesters vanwege ziekte en
vakanties”, zegt De Jongh. “Op dit moment
heb ik zeven opdrachtgevers, die ik met vijf
marktmeesters bedien. Naast de vijf die ik
nu aan het werk heb, heb ik een poule van
zeven mensen die ik ook snel kan inzetten
en die ook genoeg kennis en ervaring heb-
ben.” Zijn oude werkgever, de Gemeente
Utrecht, heeft hij sinds ongeveer twee jaar
als opdrachtgever. Daarnaast leiden de
marktmeesters van De Jongh in Amersfoort,
Haarlem, Leiden, Arnhem, Beverwijk en
Amstelveen de markt in goede banen.

Spil
De Jongh ziet met lede ogen aan hoe veel
marktmeesters worden wegbezuinigd.

In Amsterdam, waar zijn marktmeesters
aanvankelijk ook werden ingezet, heeft
de gemeente de keuze gemaakt om te-
korten op een andere manier op te van-
gen. “Amsterdam heeft een poule van
vaste marktmeesters, maar ook daar is
een gruwelijk tekort aan personeel, omdat

er heel veel markten in Amsterdam zijn
die zes dagen in de week geopend zijn”,
vertelt De Jongh. “Ze huren dan studenten
in via een uitzendbureau. Voor studenten
geldt natuurlijk dat ze goedkoper zijn,
maar ze doen het er in mijn ogen even bij.”
Hetzelfde geldt voor de BOA’s, vindt De

MARKTVISIE 65

Personeel voor de markt inhuren?
Wie als marktkoopman verlegen zit om personeel, zoekt zelf mensen. Bij een uit-
zendbureau moet je dan niet zijn, laat een rondje bellen en mailen zien. Personeel
voor marktkooplui? “Wij hebben geen ervaring met het inzetten van flexibel perso-
neel voor marktkooplui”, laat Bernadette van Bendegom van ManpowerGroup
weten. Ook Randstad Groep, waaronder behalve Randstad ook Tempo Team valt,
laat via voorlichter Suzan Bloemscheer weten ons ‘niet verder te kunnen helpen’.
Wellicht heeft men bij Eventure, een uitzendbureau dat is gespecialiseerd in evene-
menten en festivals, wel kaas gegeten van marktpersoneel? “Nee”, laat Mirjam
Laarman weten. LM Uitzendbureau in Wieringerwerf had onlangs wel een vacature
voor een marktmakelaar bij het Marktbureau van de Gemeente Amsterdam op de
site staan, maar marktpersoneel? Nee. LM Uitzendbureau blijkt zich alleen op ge-
meenten en andere overheden te richten.

Ook het UWV biedt geen soelaas. “Dat hebben we wel eens geprobeerd”, vertelt Es-
ther van der Zwaan van de Groninger Biologische Groentehandel. “Maar onze func-
tieomschrijving is zo complex dat het UWV daar niet de juiste mensen bij kan
vinden. We zoeken dan bijvoorbeeld een chauffeur met een BE-rijbewijs, die dus
kan rijden met groot materieel, maar die ook klanten kan helpen, iets kan vertellen
over biologische voeding en goed in het team past. Als je bij het UWV om een
chauffeur vraagt, krijg je bijna altijd iemand die goed kan rijden. Maar de affiniteit
met de rest van de taken schiet dan tekort.”

Bovendien maakt de sollicitatietraining van het UWV het er gek genoeg niet mak-
kelijker op om geschikte kandidaten uit te kiezen. “De kandidaten die we op ge-
sprek hebben gehad, konden zichzelf heel goed verkopen”, zegt Van der Zwaan.
“Maar als puntje bij paaltje kwam, hadden ze niet in huis wat we zochten. Een
chauffeur moet bijvoorbeeld het verantwoordelijkheidsgevoel hebben dat hij letter-
lijk met het hele bedrijf onderweg is. Als zo iemand ongelukken maakt en de
vrachtwagen bij het schadebedrijf staat, of zich makkelijk ziek meldt, dan kunnen
we onze kraam niet openen.”
“Eigenlijk willen we vooral mensen die snappen wat onze klanten willen. We verko-
pen biologische groenten en fruit, dus onze werknemers moeten wel affiniteit heb-
ben met biologische producten. Ze moeten snappen dat de klant niet alleen komt
voor een zak aardappels, maar ook voor een beetje aandacht en wat leuke recepten
voor de aardappels. Dat je de volgende keer vraagt ‘hoe smaakten die aardappels de
afgelopen keer?’”

Blijft over de oude, vertrouwde manier om personeel te vinden. “We vinden perso-
neel eigenlijk altijd via vrienden of kennissen die een baan zoeken. Daarvan weten
we meestal dat ze redelijk goed bij ons passen”, zegt Van der Zwaan. Om pieken op
te vangen, kan een beroep worden gedaan op oud-medewerkers die af en toe wel
willen bijspringen. Dezelfde manier van ‘headhunting’ ziet ze bij collega’s. “Som-
mige marktkooplui hebben veel familieleden aan het werk. Een van onze buren op
de markt heeft juist allemaal medewerkers uit het dorp waar hij vandaan komt.
Verder is het via via, kennissen, vrienden van kinderen, briefjes op de kraam en Fa-
cebook.”

E

64-65-66_maniye.indd 65 18-04-17 10:05