Pagina 11 van: Marktvisie November 11-2015

In een verteltrant waar zijn stem door-klinkt, neemt Jaap Waasdorp de lezer
mee langs herinneringen en anekdotes uit
40 jaar marktkoopmanschap. Hij vertelt
over bijzondere gebeurtenissen tijdens di-
verse evenementen en over promotie-
stunts die hij heeft uitgehaald. Benieuwd
hoe hij er toe kwam een boek te schrijven,
besloten we Jaap Waasdorp eens op een
vriendelijke manier aan de tand te voelen.

Schreeuwen en gekkigheid
‘Ik ben 40 jaar marktkoopman en dan
maak je heel wat mee’, aldus de debute-
rende schrijver. Mijn vader was vrachtwa-
genchauffeur en hem trok de vis wel. Hij
begon toen een winkeltje en ventte daar-
naast met een bakwagen. Ik was toen 16
jaar oud en vond het helemaal niks. Die
vis stonk en je moest altijd maar afwach-
ten wie er in de winkel kwam. Hetzelfde
gold voor het venten. Overal aanbellen en
dan horen of ze iets wilden. Op een gege-
ven moment kreeg mijn vader ook een
marktkraam en dát vond ik wel helemaal
te gek. Op de markt komen de mensen
naar je toe. Ik hield wel van een beetje
schreeuwen en gekkigheid. Daar houd ik

overigens nog steeds van’, aldus Waasdorp
lachend. Toch was op dat moment de keus
om de markt op te gaan ook niet helemaal
vrijwillig. ‘Toen ik 16 was wilde ik eigenlijk
het leger in. Ik was nogal een vechters-
baas. Maar mijn vader kreeg toen een
hartinfarct en een maagbloeding en mijn
moeder bleef toen alleen met de zaak zit-
ten. En dan is de keus snel gemaakt. Of
dan heb je eigenlijk geen keus meer. Maar
ik heb er geen spijt van hoor. Ik heb in die
veertig jaar hele leuke dingen meege-
maakt. Als marktkoopman heb je natuur-
lijk ook je ups en downs. Iedereen voelt
zich een winnaar als het goed gaat op de
markt. Maar het kan ook een minder gaan
en slecht weer zijn. Dan moet je zorgen
dat het positieve gevoel overheerst. Je hebt
natuurlijk allemaal wel je sores, maar je
moet vooral ook lachen. En zorgen dat je
die gulle lach houdt.’

Gaatje in zijn hoofd
Op een gegeven had Waasdorp het gevoel
dat hij iets moest doen met al die dingen
die hij in 40 jaar op de markt had meege-
maakt. ‘Ik dacht: “Ik ga er een boek over
schrijven”. ‘We stonden in Amstelveen

met een man of twaalf personeel op de
markt. Daar kondigde ik het aan: “Ik ga
iets nieuws doen.
Ik ga een boek schrijven”. Ze riepen alle-
maal dat ik gek was en vroegen me of ik
een gaatje in mijn hoofd had. Ze geloofden
het niet. Maar het is er toch gekomen. Ie-
dereen kan een boek schrijven.’
Waasdorp kreeg daarbij hulp van een
klant, in de persoon van Nico van de Raadt
uit Schalkwijk. Hij stond een keer aan de
kraam en toen ik vertelde dat ik een boek
wilde schrijven, zei hij: “Moet je doen”.
“Maar ik kan alleen maar praten, niet
schrijven”, antwoordde ik. “En ik kan al-
leen maar schrijven”, was zijn antwoord.
Hij was een gepensioneerde journalist. En
zo bundelden de tegenpolen hun krach-
ten, waarin Van de Raadt een begeleidende
rol kreeg, terwijl Waasdorp uiteindelijk
toch zelf aan het schrijven sloeg. ‘En ik
had best veel te vertellen.’
Na drie weken belde hij of ik al iets ge-
schreven had. “Natuurlijk”, zei ik. Maar ik
had nog niets geschreven. Veel te druk
voor gehad. Maar op een gegeven moment
ben ik toch gaan schrijven en nadenken
over wat ik te vertellen had en het werd

MARKTVISIE 11

Ondernemer

‘Jekunterweleen
boekoverschrijven’
Viskoopman Jaap Waasdorp (57) heeft een boek geschreven
over het marktleven. Op 12 september verschijnt Het
bizarre leven van een trotse marktkoopman. Waasdorp
beschrijft op smakelijke wijze hoe hij letterlijk opgroeide in
de vishandel en zich ontwikkelde tot een van de kleurrijkste
marktlieden van Nederland.

Tekst: Erik Kruisselbrink

Jaap Waasdorp voegt de daad bij het woord:

E

10-11-13_japiewaasdorp.indd 11 21-10-15 13:22