Pagina 45 van: Marktvisie September 9-2015

MARKTVISIE 45

column

Branchering? Hoezo?
Heerlijk! Twee weken vakantie in Italië. Dus ook: boekhouding,
halfjaar cijfers en de ‘idiote-plannen-lijst’ mee. Tijdens lange au-
toreizen borrelen bij ons de meest idiote ondernemersplannen
op en die schrijven we dan gierend van de pret op. Ooit schreven
we: “Wat een volkomen idioot plan is dit, om in Nederland verse
pasta op de markt te verkopen”. Haha!

Ik beleefde als jochie van acht mijn eerste Italiaanse markt. In
1961 was het beeld: bloedheet, geschreeuw, rommelig, de stank
van vis en vreselijk aardige kooplieden. In 2015 zien we: koele
schaduw, op de persoon gerichte verkoop, strak georganiseerd, de
lekkere lucht van verse vis en vreselijk aardige kooplieden.

Die schaduw maken ze zelf. Elke bus of verkoopwagen heeft een
luifel van tussen de 15 à 50 vierkante meter die zich elektrisch
vanaf het dak uitvouwt. De marktmeester plaatst als een toneel-
regisseur de wagens zo dat er optimale schaduw voor de klanten
ontstaat. De paden zijn smal (zakkenrollers-paradijs) en op som-
mige plaatsen moeten -hartje zomer- de lampen aan om de
waren goed te presenteren. Maar als je het ziet, dan verbaast je
onze marktopbouw des te meer. Wij laten onze klanten van elke
droge, verlichte of koele kraam naar kraam hoppen, terwijl het
samen organiseren van één doorgaande ‘droogloop’ toch veel lo-
gischer zou zijn.

Op zekere dag zochten we brood en kip. Dus keken we uit naar
twee verschillende kramen. Tot we een grote verkoopwagen von-
den met brood én kip. En trouwens ook vis en vlees en kruiden.
En daar schuin tegenover stond een wagen met brood en kip, vis,
vlees en kruiden. En 200 meter verderop stond een wagen met
brood, kip, vis, vlees en kruiden! Ze hadden zelfs hetzelfde merk
verkoopwagen, maar het waren duidelijk verschillende onderne-
mers. Geen enkele vorm van branchering.

Bezorgd informeerden wij of dit probleem was. Het antwoord
luidde: “Nee, hoezo?” Onder het motto: ‘samen maken we de
markt’ en ‘de beste heeft de beste dag’, trekken deze helden da-
gelijks ten strijde om de gunst van de klant. Het blijven Romeinse
veroveraars, hè.

Hans en José Smit verkopen
als Raviolini verse, ambach-
telijke ravioli’s, ongevulde
verse pasta’s en ingrediën-
ten voor de mediterrane
keuken op de markt. Zij heb-
ben vaste plaatsen op de za-
terdagmarkten in Arnhem
(José) en Nijmegen (Hans) en
doen ook nog thema- en
streekmarkten. Hans is ook
zakelijk journalist en pr-ad-
viseur voor ondernemers.
Raviolini is te volgen via
www.facebook.com/raviolini

Ook bij de non-food was het de normaalste zaak van de wereld
om zij-aan-zij de bekende leren jasjes, tasjes, kleding, huishoude-
lijke artikelen te verkopen. De een deed het op de klassieke ma-
nier: “you my best friend, make you good price’, een ander
gooide er een spannend jurkje en een extra glimlach tegenaan en
een derde knoopte het linnen sjaaltje op zes manieren om de nek
van mijn vrouw om te laten zien hoe mooi ze er van werd. De
‘Grace Kelly knoop’ bleek de trigger en we kochten er drie…

Je komt geen kraam voorbij zonder te proeven of te passen, maar
het aanbieden en presenteren blijft bescheiden en vriendelijk.
Natuurlijk hebben ze onderling (prijs)afspraken gemaakt en na-
tuurlijk behoren veel kramen tot hetzelfde conglomeraat, maar
dat boeit mij als klant toch niet? Ik krijg keuze, aandacht, plezier
én goeie prijzen. En daar draait een markt om. De professionele
aanpak in Italië overtuigde mij weer eens dat we nog heel veel te
leren hebben. l

45_columnhans.indd 45 18-08-15 11:21