Pagina 15 van: Marktvisie September – 9 2018

MARKTVISIE 15

Het was zijn vader, Harry Schiffer se-nior, die al op zijn vijftiende op de
markt stond en ooit met de handkar op de
markt van Heerlen begon. Daarna werd hij
in Geleen een van de grondleggers van de
weekmarkt. Ruim zestig jaar later stalt de
vijftigjarige Harry Schiffer junior zijn
waren uit in diezelfde plaats. “Mijn vader
is ooit begonnen met fruit, pas later heeft
hij een vergunning gekregen voor groente,
fruit en seizoensartikelen”, zegt Schiffer.
“Vroeger bestonden er namelijk heel
strikte regels voor welke producten je op
de markt mocht verkopen. Als je voor fruit
stond ingeschreven, mocht je ook alleen
maar fruit verkopen. Zo kan ik mij nog
goed herinneren dat wij op gegeven mo-
ment ook asperges wilden gaan verkopen.
Omdat asperges een groentesoort is, gin-
gen collega’s daartegen reclameren. Maar
aangezien asperges een seizoensproduct
is, hebben wij daarvoor toen toch toestem-
ming gekregen. Dit voorbeeld geeft wel
aan hoe groot de onderlinge concurrentie
destijds was. Men gunde elkaar niets, het
was ieder voor zich. Ook was het vroeger
een hele kunst om een plekje op de markt
te bemachtigen, daarvoor bestond zelfs
een wachtlijst. Dat is toch het grote ver-

schil met nu, want tegenwoordig is er juist
een tekort aan marktkooplui. Het is een
uitstervend beroep, er is sprake van leeg-
loop op de markt.”

Leven en laten leven
Als oorzaken van die leegloop noemt
Schiffer de bekende bedreigingen zoals
weinig aanwas van jonge marktkooplui,
hoge parkeertarieven, verruimde winkel-
tijden en concurrentie van internet. “Daar-
bij komt dat de volledige middenstand
enorm onder druk staat; steeds meer bak-
kers, slagers en modezaken sluiten nood-
gedwongen hun deuren. Dat is een
ontwikkeling die ook zijn weerslag heeft
op ons marktkooplui. Want de vertrouwde
basis van ‘leven en laten leven’ is in rap
tempo aan het wegvallen. Als ik vroeger
bijvoorbeeld een aardbeienvlaai kocht bij
de bakker, kocht hij de benodigde aard-
beien bij mij in. Die wisselwerking bestaat
nauwelijks meer, het doet pijn om dat te
zien verdampen.”

Luxe verkoopwagen
De negatieve maatschappelijke tendensen
weerhouden Schiffer er niet van om ook
na al die jaren nog steeds zijn hele ziel en

zaligheid in het bedrijf te stoppen. Elke
vrijdagnacht vertrekt hij al om twee uur
vanuit de opslagloods in Hoensbroek naar
de markt in Geleen om daar zijn verkoop-
wagen te plaatsen, nog vóórdat de kraam-
zetter aan de slag gaat. Uren later
vergapen de honderden bezoekers zich
aan het fraai uitgestalde groente en fruit.

Een bloeiende en levendige handel, maar
volgens Schiffer bedriegt de schijn enigs-
zins. “Ik kan dat het best illustreren aan de
hand van de verkoopwagens die wij in de
loop der jaren hadden. 23 jaar geleden
waren wij de eerste Limburgse AGF-han-
delaar met een eigen verkoopwagen; die
zorgde meteen voor een omzetstijging van
15 procent. Zes jaar later volgde de tweede
generatie, die zorgde voor 10 procent meer
omzet. Drie jaar geleden hebben wij geïn-
vesteerd in een nog luxere verkoopwagen,
maar dit keer bleef de verwachte omzet-
stijging uit: 0 procent meer omzet!
Kortom, een mooie presentatie heeft te-
genwoordig nauwelijks nog meerwaarde.
Nee, nu kun je je vooral onderscheiden
met een gunstige prijs. Als een super-
markt van een bepaald product, bijvoor-
beeld snoeptomaten, teveel heeft

INTERVIEW

Als ik voor 200 kilo aardbeien heb ingekocht en aan het eind van de dag geen enkele aardbei meer over heb, dan geeft mij dat méér voldoening dan al het

geld in de kas”, aldus Hans Schiffer.

14-15-16_hansschiffer.indd 15 20-08-18 12:29